مقایسه میزان ترشح نیتریک اکساید توسط سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی در زنان باردار سالم و مبتلا به پراکلامپسی

مقدمه و هدف: پراکلامپسی یکی از عوارض شایع دوران بارداری است که بعد از هفته بیستم بارداری در زنان با فشار خون طبیعی بروزمی کند؛ پاتوفیزیولوژی این بیماری، ناشناخته است. با توجه به تغییرهای سطح نیتریک اکساید در سرم افراد پراکلامپتیک و همچنین، نقش سلول‌های بنیادی مزانشیمی در ترشح نیتریک اکساید به عنوان تنظیم کننده ایمنی، در این پژوهش برآن شدیم تا سطح نیتریک اکساید را در ترشحات سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی در دو گروه باردار سالم و مبتلا به پراکلامپسی بسنجیم.مواد و روش‌ها: از چربی زیرجلدی 10 خانم باردار پراکلامپتیک و 10خانم باردار سالم در حین عمل سزارین، نمونه‌گیری شد. پس از جداسازی و تکثیر سلول‌های بنیادی مزانشیمی، توانایی تمایز و ویژگی‌های ایمونوفنوتایپ آنها ارزیابی شد. سپس با استفاده از روش گریس میزان ترشح نیتریک اکساید توسط آنها سنجیده شد.نتایج: سلول‌های بنیادی جداشده در هر دو گروه، به خوبی به استیوسیت و آدیپوسیت متمایز شدند. آنالیزهای فلوسایتومتری در دو گروه حاکی از بیان مارکرهای cd90, cd73 ,cd44 و cd105 و عدم بیان مارکرهای cd-14, cd34, cd45 و hla-dr بود. تغییر معناداری در میزان ترشح نیتریک اکساید توسط سلول های دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن است که به احتمال، نیتریک اکساید ترشح شده توسط سلول های بنیادی مزانشیمی، در تغییرهای سطح سرمی این فاکتور و پاتولوژی پراکلامپسی نقشی معنی‌دار ندارد؛ البته لازم است این مطالعه روی تعدادی بیشتر نیز آزمایش شود.