مقایسه پاسخ کلینیکی ولو واژینیت کاندیدایی عودکننده به کرم واژینال آویشن و بوریک اسید

مقدمه و هدف: با توجه به مصرف طولانی مدت و مقاومت دارویی به ازول ها در ولو و واژینیت کاندیدایی عودکننده، بسیاری از تحقیق ها، به سوی ترکیب های غیر از آزول معطوف شده است؛ این تحقیق به منظور مقایسه پاسخ بالینی، این بیماران به بوریک اسید که در موارد مقاوم داده می‌شود و ® لکورکس (آویشن) انجام شده است. مواد و روش‌ها: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی در کنترل با شاهد مثبت (موازی) و دوسو کور انجام-شده است. به بیمارانی که تشخیص کاندید یازیس ولو و واژن راجعه آنها با کشت ترشحات واژینال مسجل شده، عامل زمینه‌ای نداشتند، کرم‌های واژینال آویشن 1 درصد و بوریک اسید 3 درصد داده شد. شکایات و علایم بیماران در ویزیت اول، یک و شش ماه بعد شروع درمان با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکویر، من‌ویتنی و تی مزدوج مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند. یافته‌ها: در گروه بوریک اسید بیماران از نظر شدت نشانه‌های بیماری در شروع مطالعه نمره 3/3±9 داشتند که در دوره اول درمان به 8/3±48/3 و دوره دوم به 1/5±33/3 رسید و در گروه مصرف کننده آویشن، شدت نشانه‌های بیمار در شروع مطالعه نمره 6/3±21/8 بود که در دور اول و دوم درمان به-ترتیب به 46/2±52/2 و 7/3±36/3 رسید که کاهش نمره در هر دو گروه، معنی‌دار بود (001 > p ). میزان اثربخشی نهایی بوریک اسید 2/74 درصد و کرم آویشن 5/64 درصد به دست آمد که اختلاف میان دو گروه، معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: کرم آویشن می‌تواند به عنوان یک درمان الترنایتو در کاندیدیازیس ولوو واژن راجعه، مطرح شود.