بررسی و مقایسه ارتباط میان زایمان طبیعی و سزارین با اختلال تنیدگی (استرس) متعاقب ترومای زایمان

مقدمه و هدف: تجارب ایجاد شده در طی زایمان به عنوان تروما می تواند در بعضی از زنان، اختلال تنیدگی بعد از زایمان را سبب شود. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه ارتباط میان زایمان طبیعی و سزارین با اختلال تنیدگی (استرس) متعاقب ترومای زایمان در شهرستان بوشهر انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی تحلیلی بود. در این مطالعه، نمونه گیری در میان 400 نفر از زنانی که 6-8 هفته از زایمان آنها گذشته بود، به صورت تصادفی انجام شد. در مرحله اول، زنان با زایمان تروماتیک، تعیین و سپس متغیرهای مورد بررسی، شامل اختلال تنیدگی پس از تروما، مشخصات جمعیت شناختی و سوابق باروری آنها تکمیل شد. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل رگرسیون یک و چند متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که خطر ابتلا به وقوع اختلال تنیدگی متعاقب زایمان در افرادی که سزارین اورژانسی داشته اند، 5/3 برابر بیش از زایمان طبیعی است (07/8-69/1=ci 95%، 55/3=odds ratio). یافته ها بیانگر آن بود که اگر مدت انجام زایمان طبیعی، کمتر از 3 ساعت باشد، خطر ابتلا به وقوع اختلال تنیدگی متعاقب زایمان کاهش می یابد (55/0-04/0=ci 95%، 15/0=odds ratio). در میان متغیرهای جمعیتی، درآمد ناکافی، احتمال خطر ابتلا به اختلال مذکور را تا 5/4 برابر افزایش می داد (84/11-71/1)=ci 95%،50/4 =odds ratio) و بالا بودن سطح سواد، احتمال خطر ابتلا به اختلال مذکور را کم می کرد (58/0-04/0=ci 95%، 16/0=odds ratio).نتیجه گیری: از آنجا که انجام سزارین می تواند به اختلال تنیدگی بعد از زایمان تروماتیک منجر-شود، لذا انجام مشاوره در مواردی که سزارین صورت گرفته است، می تواند در کاهش اختلال تنیدگی بعد از تروما به زنان موثر باشد.