تاثیر روزه داری ماه رمضان و فعالیت بدنی بر شاخص های آنتروپومتری، نیم رخ چربی و فشار خون دانشجویان پسر سالم

مقدمه و هدف: تغییرهای نامطلوب نیم رخ چربی از عوامل خطر مرتبط با چاقی و اضافه وزن است که خطر ابتلا به سندروم متابولیک، دیابت و بیماری های قلبی- عروقی را افزایش می دهد.مواد و روش‌ها: در این تحقیق 19 دانشجوی پسر 19 تا 25 ساله به روش نمونه گیری در دسترس گزینش و به دو گروه روزه دار غیرفعال و فعال تقسیم شدند. برنامه ورزشی گروه فعال 14 جلسه بود که سه جلسه در هفته با شدت 50 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره و مدت 45 تا 60 دقیقه انجام شد. در چهار مرحله نمونه گیر ی خونی انجام گرفت. تغییرهای درون و بین گروهی داده ها به روش اندازه گیری تکراری تعیین و برای آن سطح معنی داری 05/0 > p در نظر گرفته شد.نتایج: با اینکه اثر روزه داری با و بدون فعالیت بدنی بر اندازه های آنتروپومتری تفاوتی معنی دار نداشت؛ اما یک ماه روزه داری با فعالیت بدنی سبب کاهش وزن، bmi، whr و درصد چربی بدن شد. طی روزه-داری نسبت tg/hdl و tc/hdl گروه فعال کاهش و با اتمام روزه داری این مقادیر به سطح اولیه برگشت. یک ماه روزه داری بدون فعالیت بدنی سطح tg، ldl وtg/hdl را به طور نامحسوسی افزایش داد. اثر هر دو مداخله روزه داری با و بدون فعالیت بدنی بر ضربان قلب استراحت، فشارخون دیاستول، سیستول، میانگین سرخرگی و هزینه اکسیژن میوکارد تفاوتی معنی دار نداشت.نتیجه‏گیری: یک ماه روزه داری با فعالیت بدنی منظم، کاهش وزن، درصد چربی، whr و bmi را سبب شده، از تغییرهای نامطلوب نیم رخ چربی جلوگیری کرده، احتمال ابتلا به سندروم متابولیک و آترواسکلروزیس را کاهش می دهد.