اثر عدم ثبات اجتماعی، محرومیت، تبعیض و بی عدالتی در دریافت غذا بر تغییرهای بافت‌شناسی نورون های هیپوکامپ خرگوش سفید نیوزلندی

مقدمه و هدف: طبق مطالعات در جوامع انسانی و نیز مدل های آزمایشگاهی، فقدان عدالت، بروز نابرابری ها و بی ثباتی اجتماعی، آثاری سو در سلامت افراد و جوامع داشته اند، اما به خوبی نمی دانیم که «آیا عدم ثبات اجتماعی، فقر غذایی و بی عدالتی و نابرابری در دریافت غذا می تواند تسریع کننده مرگ نورون ها و پیری زودرس هم باشد یا نه؟» در پاسخ به این پرسش با طراحی مدلی آزمایشگاهی آثار فقر غذایی و نابرابری در دریافت غذا همراه با عدم ثبات اجتماعی بر و تغییرهای هیستوپاتولوژیک و نیز روند پیشرفت کهولت سلولی در نرون های هیپوکامپ خرگوش سفید نیوزلندی بررسی و ارزیابی شد.مواد و روش کار: 48 خرگوش نیوزلندی به طور تصادفی به شش گروه تقسیم شدند و شرایط متفاوت اجتماعی در گروه ها در طی هشت هفته اعمال شد. پس از طی دوران «تفاوت های اجتماعی»، تجمع لیپوفوشین و آپوپتوز به عنوان معیارهای مهم از کهولت سلولی توسط رنگ آمیزی اختصاصی long ziehl- nelseen و نیز روش tunel بررسی شدند تا سرعت تجمع لیپوفوشین و آپوپتوز در سلول-های هرمی هیپوکامپ ارزیابی شود؛ سطح کورتیزول سرمی نیز اندازه گیری شد.نتایج: به کارگیری هم زمان شرایط فقر غذایی، نابرابری در دریافت غذا و عدم ثبات اجتماعی، ایجاد تغییرهایی آشکار را در تجمع لیپوفوشین در سلول های هرمی در مقایسه با گروه کنترل سبب-شدp < 0.005) )؛ نتایج، همچنین نشانگر افزایشی معنی دار در میزان سلول های آپوپتوتیک نسبت به سلول های سالم در تمام گروه های تحت استرس نسبت به گروه کنترل بود (p < 0.05).. نتیجه گیری: یافته های بالا نشان می دهند که فقر غذایی، بی عدالتی در دریافت غذا و عدم ثبات اجتماعی به افزایش تجمع لیپوفوشین (به عنوان شاخصی از بروز استرس اکسیداتیو و پیری زودرس) در سلول های هرمی هیپوکامپ منجر شده، از این طریق، احتمال مرگ آپوپتوتیک آنها را افزایش می دهد.