تاثیر شدت و حجم تمرین مقاومتی بر غلظت سرمی واسپین و شاخص مقاومت به انسولین در موش های صحرایی نر بالغ

مقدمه و هدف: واسپین (سرپین مشتق از بافت چربی احشایی) آدیپوکینی است که با پتانسیل افزایش حساسیت انسولینی شناسایی شد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر شدت و حجم تمرین مقاومتی بر غلظت سرمی واسپین و شاخص مقاومت به انسولین است.مواد و روش ها: 32 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین وزن 24 ± 287 گرم به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: 1) کنترل؛ 2) تمرین با شدت پایین؛ 3) تمرین با شدت متوسط و 4) تمرین با حجم بالا در شدت متوسط. تمرین مقاومتی شامل بالارفتن از نردبان با وزنه های متصل به دم حیوانات بود. پس از چهار هفته تمرین مقاومتی، غلظت سرمی گلوکز، انسولین، واسپین اندازه گیری و شاخص مقاومت به انسولین (homa-ir) محاسبه شد. نتایج: غلظت سرمی واسپین در گروه های تمرینی در مقایسه با گروه کنترل پایین تر بود. گروه های تمرینی غلظت سرمی انسولین و شاخص مقاومت به انسولین پایین تری نسبت به گروه کنترل داشتند. پایین ترین غلظت سرمی انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین با حجم بالا در شدت متوسط مشاهده شد.نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که تمرین مقاومتی به کاهش غلظت سرمی انسولین و واسپین همراه با کاهش شاخص مقاومت به انسولین منجرمی شود. حجم تمرین مقاومتی از عوامل موثر بر بهبود حساسیت انسولینی است.