بررسی تاثیر ارتقاء بهزیستی معنوی بر نارسایی هیجانی مبتلایان به پرفشاری خون

مقدمه و هدف: پرفشاری خون ترکیبی از عوامل فیزیولوژیکی و روانشناختی است. به منظور کنترل بیماری، باید علاوه بر مداخلات طبی، هیجانات بیمار نیز مدیریت شوند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر بهزیستی معنوی بر نارسایی هیجانی مبتلایان به پرفشاری خون انجام شد.مواد و روش ها: این یک مطالعه نیمه تجربی بود که در سال 1399 انجام شد. نمونه پژوهش را 60 بیمار مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به بیمارستان اشرفی اصفهان واجد معیارهای ورود به مطالعه تشکیل دادند. نمونه‏ها بصورت در دسترس انتخاب و با جدول اعداد تصادفی آنلاین به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. گروه مداخله در هشت جلسه 90 دقیقه‏ای آموزشهای معنوی شرکت کردند؛ اما این مداخله بر روی گروه کنترل انجام نشد. ابزار جمع‌آوری داده‏ها قبل و بعد از مداخله، مقیاس نارسایی هیجانی تورنتو بود. داده­ها از طریق آزمون‏های توصیفی (میانگین، انحراف معیار، تعداد، درصد) و استنباطی (تی مستقل، تی زوجی، کای اسکوئر) در نرم‌افزار spss 16 تحلیل شدند.نتایج: میانگین نمره نارسایی هیجانی قبل از مداخله در گروه مداخله 6.37±.69.53 و کنترل 5.10 ±71 بود که اختلاف معنادار نداشت (0.49=p ). بعد از مدخله میانگین نمرات در گروه مداخله 10.43 ±60.92 و کنترل 5.14 ±71.32 شد که اختلاف معنادار داشتند (002/=p). میانگین نمره دشواری در توصیف احساسات قبل و بعد از مداخله اختلاف معنادار نداشت (0.27=p )؛ اما بعد از مداخله میانگین نمره کل نارسایی هیجانی و سایر خرده مقیاس­ها به طور معنادار کمتر از قبل بود (0.003= p).نتیجه گیری: آموزش بهزیستی معنوی بر نارسایی هیجانی موثر بود. بنابراین، این آموزشها می‏تواند در برنامه حمایتی مبتلایان به پرفشاری خون پیشنهاد شود

Investigating the effect of promoting spiritual well-being on alexithymia of patients with hypertension

Background and Objective: Hypertension is a combination of physiological and psychological factors. To control the disease, in addition to medical interventions, the patient’s emotions must also be managed. This study aimed to determine the effect of spiritual wellbeing on alexithymia in patients with hypertension.Materials and Methods: This quasiexperimental study was conducted in 2020. The sample consisted of 60 hypertensive patients referred to Ashrafi Hospital in Isfahan who met the inclusion criteria. Samples were selected as available and assigned to the intervention and control groups with an online random number table. The intervention group participated in eight 90minute spiritual training sessions, but this intervention was not performed on the control group. The data collection tool before and after the intervention was the Toronto Emotional Dysfunction Scale. Data were analyzed by descriptive (mean, standard deviation, number, percentage) and inferential tests (independent ttest, paired ttest, Chisquare Tests) in SPSS 16 software.Results: Before the education the mean score of alexithymia in the intervention group was 69.53 ± 6.37 and in the control group was 71 ± 5.10 which was not significantly different (P =0.49). After the intervention, the mean scores in the intervention group was 60.92 ±10.43 and in the control group was 71.32 ± 5.14, which had a significant difference (P =0.002). The mean score of alexithymia in describing emotions before and after the intervention was not significantly different (P= 0.27); But after the intervention, the mean total score of alexithymia and other subscales were significantly lower than before (P =0.003).Conclusion: Spiritual wellbeing educations were effective on alexithymia. Therefore, these educations can be offered in the support program for patients with hypertension.