تاثیر تیمار مزمن با کافئین بر پاسخ شاخص‌های قندی و حساسیت انسولینی موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوسین

مقدمه و هدف: برخی مطالعات عنوان کرده‌اند که مصرف حاد کافئین در افراد سالم موجب کاهش در حساسیت انسولینی و تغییر در هومئوستاز قندی به سمت هیپرگلایسمی ‌می‌گردد. لذا، هدف از این پژوهش بررسی تیمار مزمن کافئین بر پاسخ شاخص‌های قندی و حساسیت به انسولینی در سرم موش‌های دیابتی نوع دو بود. مواد و روش ها: در طرحی نیمه‌تجربی، 30 سر موش صحرایی نر بالغ ویستار با دامنۀ سنی 3-2 ماه و وزنی 300-250 گرم به‌طور تصادفی در 3 گروه همگن 10 سری شامل: کنترل سالم (c)، کنترل دیابتی (d: رژیم غذایی پُرچرب در ترکیب با تزریق درون صفاقی تک دوز استرپتوزوسین به میزان 35 mg.kg-1) و دیابتی با مکمل (d+ca: تزریق درون صفاقی کافئین خالص به میزان 70 mg.kg-1 در 5 روز هفته بمدت 8 هفته) تقسیم شدند. 48 ساعت پس از آخرین وهلۀ تجویز کافئین میزان سرمی گلوکز و انسولین ناشتا و شاخص homa-ir و quicki اندازه‌گیری شد. از تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه برای بررسی تفاوت‌های آماری استفاده گردید. نتایج: نتایج حاکی است که القاء دیابت نوع دو موجب افزایش معنی‌دار در سطوح گلوکز و انسولین ناشتای سرم می‌گردد (0.001=p). در حالیکه، تجویز کافئین باعث تشدید در میزان شاخص‌های قندی سرم افزایش یافته در مقایسه با دیگر گروه‌ها شد (0.001=p). همچنین، شاخص homair و quicki به‌ ترتیب در گروه‌های دیابتی شده به‌ترتیب افزایش و کاهش معنی‌داری پیدا نمود (0.001=p). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت، احتمالاً تیمار مزمن کافئین دارای اثرات مخرب بر هومئوستاز قندی و شاخص حساسیت انسولینی ناشی از دیابت نوع دو می‌باشد.

Effect of chronic treatment with caffeine on glycemic indices and insulin sensitivity responses in streptozotocin-induced diabetic rats

Background and Objective: Some studies have demonstrated that acute caffeine ingestion induces reduces insulin sensitivity in healthy subjects and shift glycemic homeostasis toward hyperglycemia. So, this study aimed to investigate the caffeine treatments on some of glycemic index and insulin sensitivity responses in the serum of type 2 diabetic rats. Materials and Methods:: In experimental design, thirty male wistar rats with an age range of 32 months and weight range 300250 g were randomly divided into 3 groups of homogeneous 10 rats in each group: Healthy control (C), Diabetic control (D): highfat diet combined with a single intraperitoneal injection of streptozotocin (STZ) at a low dose 35 mg/kg1 i.p and Diabetic with supplement (D+CA): intraperitoneal injection of pure caffeine at 70 mg/kg1 5 days/week for 8 weeks. The 48hours after last caffeine administration bout, fasting serum glucose and insulin levels and HOMAIR and QUICKI were measured. Data were analyzed by oneway ANOVA for any statistical significant differences between the study groups. Results: The results showed that the induction of type 2 diabetes causes a significantly increase in fasting serum glucose and insulin levels (P=0.001). Whereas, caffeine administration caused exacerbated in increased serum glycemic index levels in compared to other groups (P=0.001). Also, insulin resistance and sensitivity index in diabetic groups increased and decreased, respectively (P=0.001). Conclusion: Based on the results of this study, chronic caffeine treatment have deleterious  effect on glycemic homeostasis and insulin sensitivity index in type two diabetes.