تاثیر تمرینات هوازی بر بیان نسبی ژن‌های hnf-4α و g6pase بافت کبد موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع 2 ناشی از نیکوتین ‌آمید- استرپتوزوتوسین

مقدمه و هدف: تنظیم ژن‌های گلوکونئوژنز کبدی، یکی از سازوکارهای مهم برای درمان دیابت نوع 2 است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تمرینات هوازی بر بیان ژن‌های hnf-4α و g6pase در بافت کبد‌ موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع 2 ناشی از نیکوتین‌آمید- استرپتوزوتوسین است.مواد و روش ها: این طرح به صورت مطالعه مداخله‌ای تجربی روی 18 سر موش صحرایی نر با میانگین وزن 20±220 گرم، در گروه‌های کنترل دیابتی و دیابتی هوازی به مدت 10 هفته انجام شد. آزمودنی‌ها ابتدا با نیکوتین‌آمید-استرپتوزوتوسین دیابتی شدند سپس در دو گروه کنترل دیابتی و دیابتی هوازی به صورت تصادفی جایگزین شدند. برنامه تمرینی 10 هفته و پنج روز در هفته، به مدت 50-15 دقیقه و سرعت 26-16 متر/دقیقه، با افزایش تدریجی زمان و سرعت بود. موش‌های صحرایی، 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، بی‌هوش و جراحی شدند. خون‌گیری و اندازه گیری شاخص های تحقیق صورت گرفت. میزان بیان پروتئین‌های hnf-4α و‌ g6pase کبدی موش‌‌ها با روش rt-pcr انجام شد. مقایسه با آزمون تی‌ مستقل و در سطح معنی‌داری 0.05

Effects of aerobic training on expression of HNF-4α and G6pase genes in hepatocyte of streptozotocin-nicotinamide induced type-2 diabetic male rats

Background and Objective: Regulation of hepatic gluconeogenesis genes is one of the important mechanisms for the treatment of type 2 diabetes. The purpose of the present study was to investigate the effects of aerobic training on the expression of HNF-4α and G6Pase genes in the liver tissue of StreptozotocinNicotinamide induced type2 diabetic rats.Materials and Methods: This experimental study was performed on 18 male rats weighing mean 220±20 gr in  aerobic diabetic and diabetic control groups for 10 weeks. Subjects became initially diabetic with StreptozotocinNicotinamide and then randomly assigned to either the diabetic control or aerobic diabetic groups. The training program was 5 times in week/10 weeks/for 1550 minutes at a speed of 1626 m/min, with a gradual increase in time and speed. The rats were anesthetized and operated 48 hours after the last training session. Blood sampling and measurement of research indicators were performed. The expression of HNF-4α and G6Pase proteins in liver rats was performed using RT-PCR method. Comparison with independent ttest was performed at the significant level P <0.05.Results: The expression changes of HNF-4α and G6Pase proteins between the two groups showed no significant difference between diabetic aerobic and control. Aerobic training also decreased serum glucose, significantly increased insulin levels and reduced HOMAIR in the aerobic training group compared to the control group.Conclusion: According to the results of this study, the mechanisms involved in improving glycemic profile with aerobic training in diabetic conditions can not be attributed to changes in the expression of HNF-4α and G6Pase genes.