تاثیر تمرین هوازی بر سطوح سرمی فاکتور تمایز رشدی 15 و مقاومت به انسولین در زنان سالمند مبتلا به سندروم متابولیک

مقدمه و هدف: تمرین هوازی نقش موثری در بهبود اختلالات قلبیمتابولیکی مرتبط با سالمندی و سندروم متابولیک دارد؛ با وجود این نقش این نوع تمرینات بر فاکتور تمایز رشدی 15 (gdf-15) به عنوان بیومارکر جدید پیش گویی کننده اختلالات قلبی درک نشده است. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی بر سطوح سرمی gdf-15 و شاخص مقاومت به انسولین در زنان سالمند مبتلا به سندروم متابولیک بود.موارد و روش ها. 24 زن سالمند مبتلا به سندروم متابولیک (سن: 4.08±65.37، وزن: 6.56±88.98، bmi: 14.47±34.1) به طور تصادفی به دو گروه تمرین هوازی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. پروتکل تمرین هوازی به مدت 12 هفته، سه جلسه در هر هفته با شدت 5065 درصد ضربان قلب ماکزیمم اجرا شد. نمونه های سرمی برای اندازه گیری انسولین، گلوکز و gdf-15 به روش الایزا در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون صورت گرفت.نتایج. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که تمرین هوازی منجر به کاهش معنی دار gdf15 نسبت به گروه کنترل شد (0.05˂p). همچنین، تمرین هوازی با کاهش معنی داری گلوکز سرمی و مقاومت به انسولین همراه بود (0.05˂p)، در حالی که تاثیر بر انسولین سرمی نداشت (0.05˃p).نتیجه گیری. به نظر می رسد که تمرین هوازی نقش موثری در کاهش gdf15 سرمی داشته باشد که ممکن است به واسطه بهبود شاخص های متابولیکی و به دنبال آن، کاهش نیاز جبرانی به gdf15 باشد.

The effect of aerobic training on serum levels of Growth differentiation factor15 and insulin resistance in elderly women with metabolic syndrome

Background and Objective: Aerobic training plays an important role in the improvement of cardiovascularmetabolic disorders associated with aging and metabolic syndrome; however, the role of this type of training on growth differentiation factor15 (GDF15) as a new biomarker for predicting cardiac disorders is not understood. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the effect of aerobic training on serum levels of GDF15 and insulin resistance index in elderly women with metabolic syndrome.Materials and Method: 24 elderly women with metabolic syndrome (age: 65.37±4.08, weight: 88.98±6.56 kg, BMI: 34.14±1.47) were randomly divided into two groups of aerobic training (n=12) and control group (n=12). The aerobic training protocol was administered for 12 weeks, three sessions per week at an intensity of 6550% of maximum heart rate. Serum samples were collected in pretest and posttest for ELISA using insulin, glucose and GDF15.Results: Results of data analysis showed that aerobic training resulted in a significant decrease in serum GDF15 compared to control group (P˂0.05). Also, aerobic training was associated with a significant decrease in serum glucose and insulin resistance (P˂0.05), while it had no effect on serum insulin (P˃0.05).Conclusion: It seems that aerobic training has an effective role in reducing serum GDF15, which may be due to the improvement of metabolic parameters and consequently a reduction in the need for GDF15 compensation.