بررسی شیوع نقطه‌ای و دوره‌ای اختلالات عضلانی-اسکلتی در کارگران صنایع فولادسازی

مقدمه و هدف: اختلالات اسکلتیعضلانی یکی از مهمترین شاخص های سلامت فردی در سازمان های مختلف به خصوص صنایع سنگین به شمار می آید. لذا این مطالعه با هدف اصلی بررسی شیوع نقطه ای و دوره ای اختلالات اسکلتی-عضلانی در بین کارگران صنایع فولادسازی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعات مقطعی بوده که از اردیبهشت 1394 تا خرداد 1395 در کارخانه فولاد مبارکه اصفهان و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب انجام شده است. از پرسشنامه نوردیک برای تعیین سطوح ریسک اختلالات استفاده شده است. در این پرسشنامه سابقه داشتن/ نداشتن اختلالات در نواحی نه گانه بدن، در دو زمان 7 روز اخیر و 12 ماه اخیر به ترتیب به عنوان شیوع نقطه ای و شیوع دوره ای مورد ارزیابی قرار می گیرند. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار spps نسخه 25، r نسخه 4.4/3 و آزمون آماری کای دو استفاده شده است.نتایج: بیشترین شیوع نقطه ای اختلالات اسکلتیعضلانی در کمر، زانو، دست/ مچ و گردن به ترتیب با درصد های 30.20، 25.40، 23.70 و 70/ 20 بود که این ترتیب برای شیوع دوره ای به صورت کمر، گردن، زانو و دست/ مچ به ترتیب با درصد های 49.70، 35.50، 33.20 و 24.90 گزارش شد. همچنین شانس شیوع دوره ای اختلالات گردنی بیشتر متاثر از شیوع نقطه ای اختلالات شانه/بازو و گردن و شیوع دوره ای اختلالات پا/ قوزک بیشتر متاثر از شیوع نقطه ای اختلالات دست/ مچ، زانو و کمر گزارش شد.نتیجه گیری: با توجه به ارتباط به دست آمده بین شیوع نقطه ای و دوره ای اختلالات اسکلتی-عضلانی در این مطالعه می توان شیوع نقطه ای اختلالات اسکلتی-عضلانی را به عنوان یک پیشگویی کننده محکم برای شیوع دوره ای اختلالات اسکلتی-عضلانی پیشنهاد نمود.