اثر استرس بی‌ثباتی و اکسی توسین اگزوژن بر تعداد سلول‌های کشنده طبیعی در خون محیطی و طحال در رت های نر

مقدمه و هدف: استرس های اجتماعی با تاثیر بر سیستم ایمنی و ویژگی های فیزیولوژیک اندام ها، طیف وسیعی از اختلالات و نیز نارسایی های سایکوپاتولوژیکال از جمله افسردگی و اضطراب را به دنبال می آورند. هورمون اکسی توسین که در سیستم عصبی مرکزی و برخی بافت ها تولید می شود، در کاهش اضطراب و افسردگی ناشی از استرس نقش دارد. همچنین استرس های اجتماعی بر لنفوسیت های کشنده طبیعی سیستم ایمنی ذاتی که نقش مهمی در دفاع در برابر تومورها و عفونت های ویروسی دارند؛ اثر می گذارند. هدف از این مطالعه بررسی اثر استرس بی ثباتی و اکسی توسین برون زاد بر تعداد سلول های کشنده طبیعی در رت های مواجهه یافته با این استرس است. مواد و روش ها: رت های wistar به مدت 21 روز در تماس با استرس بی ثباتی بودند به طوری که هم خانه آن ها هر سه روز یک بار عوض می شد و از روز 11 ام یک گروه از رت ها 20 میکرولیتر و گروه دیگر 40 میکرولیتر اکسی توسین با غلظت1mg/ml ویک گروه کنترل نرمال سالین به صورت تزریق اینترانازال دریافت کردند و یک گروه کنترل سالم بدون هیچ گونه تزریق وجود داشت. در پایان مطالعه حیوان ها بی هوش شده و کشته شدند. نمونه خون محیطی و بافت طحال جمع آوری شد و تعداد سلول های nk با روش فلوسایتومتری توسط دو مارکرcd3cd161+ شمارش شد. نتایج: تعداد سلول های nk در خون محیطی در گروه های استرس بی ثباتی و تیمار شده با دوز های 20 و 40 میکرولیتر با اکسی توسین به ترتیب (0/9 plusmn;4/4، 1/8 plusmn;3/6) نسبت به گروه کنترل سالم (2/1 plusmn;4/5) تفاوت معنی داری نداشت. در طحال تعداد سلول های nk در گروه استرس بی ثباتی تیمار شده با دوز های 20 و 40 میکرولیتر به ترتیب (1/1 plusmn;4/7،1/6 plusmn;4/4) بود که نسبت به گروه کنترل سالم (0/6 plusmn;2/2) افزایش معنی دار داشت.((pvalue=0/025 pvalue=0/008 نتیجه گیری: استرس بی ثباتی به همراه تیمار با دوز 20 و 40 میکرولیتر اکسی توسین موجب افزایش تعداد لنفوسیت های nk در طحال رتها می شود که در واقع نشان می دهد که این اثر هم افزایی سیستم ایمنی را در یک حالت آماده باش برای مقابله با عفونت ها و سرطان قرار می دهد.