پروتئین شوک حرارتی؛ کاندید واکسن سرطان

مقدمه و هدف: تومورها، آنتی ژن هایی را بروز می دهند که توسط سیستم ایمنی به عنوان عامل بیگانه شناخته می شوند. پروتئین های شوک حرارتی، چاپرون های مولکولی می باشند که با اتصال به آنتی ژن های توموری، جذب آن ها را توسط سلول های عرضه کننده آنتی ژن کنترل می نمایند. مواد و روش ها: این مقاله، نوعی مقاله مروری بوده که در آن جمع آوری اطلاعات در زمینه ایمونوتراپی، سرطان و پروتئین های شوک حرارتی به وسیله جستجو در اینترنت (elsevier, science, springer ) و به صورت محدود به زبان انگلیسی و با محدودیت زمانی (2000 به بعد) انجام گرفته. در میان مقالات بدست آمده از مولفین صاحب نظر و مجربی که مورد استناد واقع شده بودند، انتخاب گردیدند. نتایج: کمپلکس آنتی ژن پروتئین شوک حرارتی با بکارگیری mhcі و mhcii باعث فعال شدن لنفوسیت های t می گردد. فرآیندهای درگیر در جذب این کمپلکس که سبب عرضه متقاطع آنتی ژن شده، متفاوت از فرآیندهایی است که برای آنتی ژن منفرد مطرح است؛ بنابراین طبق نظریه های جدید، می توان از این کمپلکس آنتی ژن پروتئین شوک حرارتی به عنوان یکی از اجزاء واکسن های توموری استفاده نمود. این واکسن ها در ایمنی زایی علیه تومور نقش داشته و سبب برانگیختن پاسخ های موثرتر سیستم ایمنی و حفاظت علیه تومور می گردد. نتیجه گیری: با خالص سازی کمپلکس آنتی ژنhsp از تومور خاص می توان واکسن کارآمد و موثری علیه آن تومور ایجاد نمود.