مقایسه ناگویی خلقی و سیستم‌های مغزی- رفتاری در افراد با و بدون خصوصیات شخصیت مرزی، خودشیفته

مقدمه و هدف: اختلالات شخصیت با توجه به نقص در عملکرد فردی و صفات آسیب شناختی مشخص می شوند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه سیستم های مغزی-رفتاری و ناگویی خلقی در افراد دارای خصوصیات شخصیت مرزی، خودشیفته و افراد فاقد این خصیصه ها بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای است و جامعه پژوهش تمامی دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز در سال 1393 بودند. از این جامعه 250 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به مصاحبه بالینی ساختاریافته scid-ii پاسخ دادند و از میان آنان 60 نفر از کسانی که دارای خصوصیات شخصیت مرزی و خودشیفته بودند، به همراه 30 نفر از افراد بدون این خصوصیات به پرسشنامه سیستم های مغزیرفتاری جکسون و پرسشنامه ناگویی خلقی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بون فرونی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: تحلیل داده ها نشان داد دو گروه دارای خصوصیات شخصیت مرزی و خودشیفته در مقایسه با گروه بهنجار در تشخیص و توصیف احساسات دچار نقص می باشند. همچنین تمرکز بر تجارب بیرونی در گروه دارای خصوصیات شخصیت مرزی در مقایسه با گروه بهنجار و خودشیفته بیشتر است. همچنین فعالیت سیستم فعال ساز رفتاری در دو گروه دارای خصوصیات شخصیت خودشیفته و مرزی و فعالیت سیستم جنگ در گروه بهنجار بیشتر بود. نتیجه گیری: با توجه به عملکرد سیستم های مغزی رفتاری و ناگویی خلقی در افراد می توان صفات یا خصوصیات شخصیتی پاتولوژیک را قبل از شکل گیری و تثبیت این صفات جهت دهی یا اصلاح نمود.