دین و اقبال فطری به آن در نگاه صدرالمتالهین شیرازی

صدرالدین شیرازی بارها در مقام تعریف دین برآمده است. البته هر بار با رویکردی به دین نگریسته است که تنها با نگاهی جامع به آنها می‌توان مقصود وی از دین را باز شناخت. او در زمینه اقبال انسان‌ها به دین ، بر انطباق دین با فطرت کمال‌طلب و خواهان سعادت مطلق انسان توجه می‌کند و افزون بر تصریح به فطری بودن آموزه‌های مختلف دینی، به ارایه تنبیه در این راستا نیز روی آورده است. در نوشتار پیش‌رو بعد از تبیین و تحلیل هویت دین در نگاه این فیلسوف مسلمان، به تبیین نگاه وی در باب گرایش فطری انسان‌ها به دین پرداخته خواهد شد.