رویکردهای مربوط به نسبت میان فلسفه و الهیات در مسیحیت

از آغاز مسیحیت، برخورد دوگانه‌ای نسبت به فلسفه وجود داشت و حتی در خود انجیل‌ها هم این دوگانگی دیده می‌شود. مسیحیت در درجه اول، یک دین است و آموزه‌های آن، درباره رستگاری و عشق به خداوند است و به‌صورت یک نظام نظری انتزاعی به سبک نظام‌های فلسفی یونانی درنمی‌آید. درحالی‌که ادعای سنت فلسفی یونان، دانش عقلانی متکی بر منطق استدلالی است. این مقاله با پذیرش این مسئله که تصوری عقلانی از ایمان، زمینه مشترکی برای بسیاری از فلاسفه قرون وسطی بوده است، درصدد بررسی این مهم است که چگونه معرفت متافیزیکی بشر که از راه وحی بدان رسیده، با معرفت طبیعی که از راه حواس و عقل بدان دست‌یافته، مرتبط می‌شود.