نقد ناسازگاری عقل و ایمان در اندیشه کی‌یرکگارد

به دنبال نقد کتاب مقدس و غیرعقلانی شناخته شدن پاره‌ای از باورهای رایج در مسیحیت و در نتیجه سست‌شدن ایمان مسیحی، کی‌یرکگارد نخستین کسی است که به منظور چاره‌اندیشی، به ایمان‌گرایی افراطی روی آورد و پذیرفت که ایمان حقیقی در گرو پایان یافتن عقل است و هیچ‌گونه استدلال عقلی را برنمی‌تابد. وی با اشاره به داستان حضرت ابراهیم† و ذبح فرزند به روایت تورات، حضرت را شهسوار ایمان خوانده که تنها با خطر کردن، شورمندی و از سر خردستیزی، به فرمان الهی گردن نهاد. اما دلایلی که وی بر مدعای تناقض‌آمیز ایمان‌گرایی افراطی خود اقامه می‌کند، بیانگر مقصود نیست. از این‌رو ایرادهای متعددی از سوی صاحب‌نظران به آن‌ها وارد شده است. آنچه کی‌یرکگارد درباره ویژگی‌های شهسوار ایمان پردازش می‌کند، فراتر از متن کتاب مقدس و غیر مطابق با آن است. افزون بر این، بیان این ماجرا در قرآن کریم، خلاف ادعای ناسازگاری عقل و ایمان را به اثبات می‌رساند. نوشتار پیش‌رو، به بررسی و تحلیل انتقادی این دیدگاه پرداخته و ضمن اشاره به علل و انگیزه گرایش به چنین باور افراطی در دفاع از ایمان مسیحی، اشکال‌ها و پیامدهای اساسی آن را نشان داده و در پایان به منظور ارائه راهکار اصولی در عرصه ایمان، به دیدگاه اسلام در این باره اشاره اجمالی کرده است.