تاثیر فن‌آوری نانو در علایم راهنمایی و رانندگی در کاهش تصادفات

یکی از مباحث مهم در بخش راه و ترابری استفاده از علایم عمودی، افقی و تجهیزات ایمنی در جاده ها می باشد که به‌منظور هدایت بهتر استفاده‌کنندگان از راه، پیشگیری از وقوع تصادفات و کاهش صدمات ناشی از حوادث ترافیکی به‌کار می روند. بروز تصادف و ترافیک زیاد به‌علت عدم دید مناسب، به‌خصوص در شرایط جوی نامساعد مانند باران و گرد و غبار، نیاز به بهینه‌سازی و افزایش کارآیی تابلوها و علایم راهنمایی را به‌وضوح نمایان می سازد. وجود موانع در تابلوهای راهنما، دید آنها را با مشکل مواجه کرده و نتایج منفی ناشی از دید نامناسب را به‌دنبال خواهد داشت. این موانع، ناشی از کدرشدن به‌وسیله ی دود، گردوغبار و باران‌های گل‌آلود و اسیدی و... می باشد. موانع مزبور با پوشاندن علایم یا بخشی از آن، باعث ایجاد اختلال در رویت، تشخیص و فهم پیام شده و زمان عکس‌العمل راننده را به تاخیر می اندازد. یکی از کاربردهای فن‌آوری نانو فرآیند خودتمیزشوندگی است. در نتیجه ی استفاده از سطوح خودتمیزشونده، افزایش دوام، کاهش هزینه ها، کاهش زمان مورد نیاز برای نگهداری از علایم، علاوه بر این باعث کاهش تصادفات ناشی از عدم دید علایم توسط رانندگان خواهد شد. با توجه به این‌که علایم در جاده ها همانند پلیس، نقش بازدارندگی از تخلفات را دارا می باشد، لذا استفاده از پوشش های نانو بر افزایش صحت تصمیم گیری رانندگان و کاهش تصادفات جاده‌ا ی موثر خواهد بود. در این مقاله، به معرفی انواع تابلوهای مورد استفاده، فرسودگی تابلوها، سطوح خودتمیزشونده، مکانیسم عمل آنها، کاربرد این سطوح و مثال‌هایی از سطوح خودتمیزشونده و تاثیر آن بر کاهش تصادفات و ترافیک پرداخته شده است.