پیش‌بینی تعداد تصادفات در تقاطع‌های هم‌سطح شهری

توسعه اقتصادی جوامع، متاثر از صنعت حمل‌ونقل است. هر جامعه ای که در راه توسعه قدم می گذارد، لازم است متناسب با آن در بعد حمل‌ونقل نیز پیشرفت نماید. این پیشرفت، بدون توسعه متناسب و هماهنگ عوامل انسانی، جاده ای، وسیله نقلیه و محیطی میسر نیست. عدم توسعه متوازن، موجب تصادفات ترافیکی می شود، که آثار و تبعات سنگین اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را در پی دارد. بنابراین جمع آوری و تحلیل اطلاعات تصادفات ترافیکی، اساس و مبنای طراحی برنامه هایی در جهت کاهش تصادفات و خسارات ناشی از آن می باشد. در سال‌های اخیر، مطالعات گسترده ای درخصوص مدل‌سازی تصادفات درون‌شهری و برون‌شهری با فاکتورهای جریان ترافیک، مشخصات طرح هندسی، شرایط محیطی و شرایط روسازی راه و ... صورت گرفته است. با توجه به آمار بالای تصادفات در تقاطع‌ها، این تحقیق به بررسی عوامل موثر بر ایمنی تقاطع‌های هم‌سطح شهری و ارزیابی آنها پرداخته و سعی در ارایه مدلی آماری برای پیش بینی تعداد تصادفات و ارایه راه‌کارهایی برای بهبود ایمنی تقاطع‌ها دارد. در روش تحقیق، تقاطع‌های منتخب شهر تهران از نظر تصادف خیزی با روش‌های مختلف با هم مقایسه شده و تصادف خیزترین آنها نیز بررسی می شوند، سپس متغیرهای موثر در تصادفات با توجه به آمارهای قابل دسترسی جهت استفاده در مدل، گزینش و نواقص آمارها نیز با روش‌های میدانی برطرف می‌شود. درنهایت، مدل‌های مختلف آماری ارزیابی و با توجه به آزمون‌های مختلف مدل مناسب انتخاب می شود. با بررسی مدل‌ها دریافتیم، با توجه به عدم برابری میانگین داده-ها با واریانس داده ها در دوجمله ای منفی و ضریب هم‌بستگی بهتر و جواب منطقی تر نسبت به مدل خطی و پواسون بهتر است از مدل دوجمله ای منفی استفاده شود.