ارزیابی اثر کیفیت علایم افقی معابر شهری بر بهبود الگوی رفتار رانندگان

رفتار رانندگان و عابران‌پیاده، کنترل ترافیک و تصادفات، تحت‌تاثیر نقش و عملکرد واقعی علایم قایم و افقی به‌ویژه خط‌کشی می‌باشد. خط‌کشی به‌تنهایی و یا به‌صورت مکمل برای سایر علایم راهنمایی، عملکرد مثبتی در اصلاح الگوی رفتار کاربران راه دارد؛ در بعضی از شرایط مانند تفکیک کانال‌ها یا خطوط ترافیک، جداسازی مسیرهای رفت و برگشت، مشخص‌نمودن محدوده عبور عرضی عابران‌پیاده، خط‌کشی تنها تسهیلات انتقال مقررات و تنظیم‌کننده رفتار رانندگان است. حرکت وسایل نقلیه از بین خطوط ترافیکی یکی از الگوهای رفتاری صحیحی است که همواره مورد توجه مدیران‌شهری بوده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثرات علایم افقی و به‌ویژه خط‌کشی در الگوی رفتار رانندگان شهری در حفظ خط در شرایط مختلف وضعیت خط‌کشی خیابان‌های اصلی شهری به‌صورت علمی است. برای شناسایی وضعیت خط‌کشی و کیفیت سطح انتقال پیام، از ابزار و روش پردازش تصویر برای تشخیص میزان کنتراست رنگ و از فیلم‌های دروبین نظارت مرکز کنترل ترافیک شهرداری برای تامین داده‌ها استفاده شده است. نتایج مطالعات قبل و بعد از خط‌کشی جدید در این تحقیق نشان می‌دهد، به‌طور متوسط الگوی انحراف جانبی وسایل نقلیه و تمایل رانندگان برای حرکت در میانه خطوط ترافیکی به‌میزان درصد19 اصلاح می‌شود. مسیولان انتظامی راهور ناجا و مدیران شهری با توجه به وضعیت خط‌کشی و سطح انتقال پیام آنها در اُلویت‌بندی، تجدید و اصلاح خط‌کشی خیابان‌ها و معابر شهری با توجه به نتایج این تحقیق می‌توانند موثرتر تصمیم‌گیری نمایند.