بررسی رابطه آگاهی از مزایای دوچرخه‌سواری و میزان استفاده از آن در سفرهای کوتاه درون‌شهری (مورد مطالعه: شهر اصفهان)

گسترش استفاده از خودرو باعث افزایش ترافیک، آلودگی‌های زیست‌محیطی، بیماری، مصرف سوخت و . . . به‌ویژه در شهرهای بزرگ شده است. یک راه‌کار اساسی، گسترش استفاده از دوچرخه در حمل و نقل درون شهری به ویژه سفرهای کوتاه است. اما فرهنگ استفاده از دوچرخه در جامعه شهری ایران، توسعه نیافته است. عوامل فرهنگی نقش مهمی‌ در این زمینه دارند، اما کمتر مورد بررسی علمی‌ قرار گرفته‏اند. بر این اساس، پژوهش حاضر تلاش کرده است رابطه آگاهی از مزایای جسمی‌ و روانی دوچرخه و میزان استفاده از آن در سفرهای کوتاه درون شهری را مورد بررسی قرار دهد. روش انجام پژوهش، پیمایش است. جامعه آماری، مردان 64-15 ساله ساکن اصفهان هستند که 400 نفر به‌عنوان نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسش‌نامه محقق ساخته است که جهت تعیین اعتبار آنها از اعتبار محتوا و اعتبار سازه و جهت تعیین پایایی شان از همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان استفاده از دوچرخه در بین مردان پایین است اما میزان آگاهی از مزایای دوچرخه سواری در سطح قابل قبولی است و بین میزان آگاهی از مزایای دوچرخه سواری و میزان استفاده از آن رابطه معناداری وجود دارد و هرچه آگاهی از مزایای جسمی‌ و روانی دوچرخه‏سواری بیشتر شود میزان استفاده از دوچرخه افزایش می‌یابد.