سیستم حمل و نقل کودک‌محور (رویکردی در جهت به‌یابی استقلال کودکان در سیستم حمل ونقل پایدار)

کمتر والدینی علی رغم رفاه دنیای مدرن امروز، آسوده بال کودکش را تنها به سیستم حمل و نقل عمومی می سپارد. بنابراین معضل استفاده بیش از حد از خودرو برای سفر کودکان به‌همراه والدینشان، پیش خواهد آمد. یکی از موثرترین سیستم های سفر در جهت حفظ پایداری شهر دوچرخه و مسیرها و فضاهای مرتبط با آن است. اما محدوده مسیرهای موجود نیز به طور عام در نظر گرفته شده و در عمل حس استقلال و نیازهای کودک را نادیده گرفته است. این درحالی است که بیش از 3/1 جمعیت جهان را کودکان تشکیل می‌دهند؛ اما تضمین ایمنی جسمی، فرهنگی، اجتماعی و روانی لازم برای سفر مجرد کودکان در شهر کافی به نظر نمی‌رسد، از آن‌جاکه پژوهش های انجام گرفته در این زمینه، به نیازهای کودکان به‌طور خاص توجه نکرده‌اند، این مطالعه ضمن بررسی اسناد کتابخانه ای، سعی در ارایه راه‌کارهایی در جهت حل این مشکل دارد. بدین گونه ضمن عنوان‌کردن نیازها و ویژگی های کودکان و جایگاه آنان در توسعه پایدار کشور و نیز انواع سیستم های مسیرهای دوچرخه؛ دوچرخه‌راه ویژه کودکان به‌عنوان راه‌کاری معمارانه، برای دست‌یابی به استقلال کودک در سیستم حمل ونقل شهری پیشنهاد شده است. هم‌چنین، به بررسی ویژگی‌های کودکان و شناخت نیازهای آنان برای طراحی دوچرخه‌راه دلخواه‌شان پرداخته شده است و تامین این نیازها در قالب فضاهای جنبی، نوع مسیرها و فضاسازی در مجاورت دوچرخه‌راه به‌گونه‌ای که برای کودکان دارای جذابیت و منطبق با نیازهایشان باشد، پیشنهاد شده است.