شناسایی و اولویت بندی نقاط حادثه‌خیز با روش فرآیند تحلیل شبکه‌ای (Anp) (مورد مطالعه:7 قوس محور هراز)

امروزه تصادفات رانندگی به یکی از معضلات مهم کشورهای در حال توسعه در بخش حمل و نقل و اقتصاد تبدیل شده است. این در حالی است که هدف از بنیان گذاری و تبیین یک سیاست حمل ونقلی برای یک کشور باید ایجاد بهترین، مفیدترین، کامل ترین و ایمن ترین سیستم حمل و نقل باشد آن‌هم در حالی‌که با کمترین هزینه در دسترس کاربران قرار گیرد. داده های تصادفات سهم بسیار عمده ای در شناسایی و پیاده سازی اقدامات اصلاحی به‌عهده دارد. روش فرآیند تحلیل شبکه‌ای (anp) یکی از روش‌های تصمیم‌گیری چند‌معیاره و تکامل یافته روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) است. در روش anp معیارهای کمی و کیفی و وابستگی بین این معیارها مورد توجه قرار می‌گیرد. هدف اصلی این مقاله، شناسایی و اولویت‌بندی نقاط حادثه‌خیز در محور هراز با استفاده از این روش است. محور هراز یکی از جاده‌های ارتباطی مهم کشور است که استان تهران را به مرکز استان مازندران وصل می‌کند. وجود شیب‌ها و پیچ‌های فراوان، عرض کم جاده، سطح خدمت دهی پایین جاده، ضعف اقدامات ایمنی و عدم رعایت قوانین ترافیکی راهنمایی و رانندگی، عوامل اصلی بروز تصادفات این محور محسوب می شوند. روش‌شناسی این تحقیق، توصیفی و پیمایشی است و اطلاعات موردنیاز از طریق پرسش‌نامه جمع آوری و با نرم‌افزارsuper decision مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که قوس کرسنگ به‌عنوان حادثه‌خیزترین محور هراز در استان مازندران مشخص شد و قوس‌های بلبل خون، کلرد، استرابکو، لاسم، منگل و پنجاب در رتبه‌های بعدی به‌لحاظ حادثه‌خیز بودن قرار گرفتند.