سنجش سیاست‌های سه‌گانه پیاده‌مداری در بافت‌ تاریخی ارومیه از منظر نحوه و میزان تفکیک حرکت سواره و پیاده

زمینه و هدف: از جمله مفاهیم اساسی در زمینه شهرسازی که از دهه 1960 به‌صورت جدی در شهرها مورد توجه قرار گرفت، اولویت‌بخشی به عابرپیاده از طریق پیاده‌مدار کردن، اصلاح هندسی به وسیله آرام‌سازی معابر و یا کاهش حرکت سواره به روش‌ها و شیوه‌های متعدد هم‌چون یک‌طرفه‌کردن مسیرهای سواره بود. در کشور ما نیز این اقدامات در شهرهای مختلف گاه با موفقیت و گاه با شکست مواجه بوده است؛ تا جایی‌که برخی مسیرها به حالت ابتدایی خود بازگشته و  مجدداً به روی سواره­ها باز شده­اند. از این‌روی، هدف پژوهش حاضر، ارزیابی سیاست‌های سه‌گانه نحوه و میزان  تفکیک سواره و پیاده (وونرف، یک‌طرفه‌سازی سواره، پیاده‌راه‌سازی) در بافت تاریخی ارومیه است. این مهم از طریق سنجش معیارها و شاخص­های معتبر با آن‌چه که در خیابان خیام شهر ارومیه به اجرا درآمده است، صورت می‌گیرد و درنهایت نواقص و نقاط ضعف اقدامات، تبیین و معرفی می‌شود.روش: روش پژوهش، توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و میدانی است. تجزیه و تحلیل یافته‌های پژوهش با استفاده از روش تاپسیس انجام شده است.یافته‌ها: براساس نتایج به‌دست‌آمده، مشخص شده است که سیاست پیاده­مدارکردن (وونرف) با شاخص اولویت 0.985 گزینه بهتری نسبت به تبدیل خیابان به پیاده‌راه و ممنوعیت عبور و مرور سواره با شاخص اولویت 0.453 و یا یک‌طرفه‌کردن عبور و مرور سواره با شاخص اولویت 0.306 است. بر این اساس می­توان گفت که با ایجاد تعادل بین عبور و مرور سواره و پیاده و تلاش برای کاهش وابستگی به اتومبیل می­توان به رضایت عمومی بالاتری دست یافت.نتیجه‌گیری: نتایج این مقاله می‌تواند راهنمایی برای آگاهی از نحوه و میزان تفکیک مسیرهای سواره و پیاده در بافت‌های تاریخی و مسئله‌دار از منظر ترافیکی مورد استفاده قرار گیرد و از هزینه‌کرد یا اجرای طرح‌های ناموفق در آینده این چنین بافت‌ها، جلوگیری کند.

Evaluating Results of Three WalkabilityDriven Policies Conducted in Urmia Historical Context(The Level of Segregation between Car and PedestrianOriented Areas)

Since 1960 the new movements in the field of urban transportation aimed at promoting pedestrian staging in the city and reducing vehicle dominance, are pedestrianoriented and policies of making pedestrian street. Pioneering as one of the policies of moving towards the development of cities over the last half century has attracted cities in the world. However, the implementation of walkways in different cities has been accompanied by a variety of results, to the point where some sidewalks have failed and have been opened again on the cavalry. In this research, we attempt to explain and identify the shortcomings and weaknesses of the measures by assessing the pedestrian and cavalry traffic by measuring the valid criteria and indicators with what has been implemented. The research method is descriptiveanalytical and based on documentary and field studies. Analysis of the research findings was done using Topsis . Based on the results, it has been determined that the implementation of the policy with a priority index of 0.985 is a better option than turning the street into a pedestrian and prohibiting the passage of a cavalry with a priority index of 0.453 or a oneway passing of the cavalry With a priority index of 0.306. On this basis, it can be said that by achieving a balance between pedestrians and pedestrians and trying to reduce car dependency, a higher satisfaction can be achieved.The results of this article can be used as a guideline for future trafficbased implementation in problematic historical context considering pedestrian satisfaction.