دلایل اختلاف آرا و نظرات کارشناسان تصادفات

نظرات کارشناسی در اثبات دعاوی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است زیرا به‌عنوان قرینه‌ای در راستای افزایش علم قاضی در تشخیص دقیق و قریب به عدالت در یک موضوع تخصصی کاربرد دارد. با توجه به این اهمیت، بایستی در تهیه نظرات کارشناسی و ایجاد وحدت رویه در این مسیر، نسبت به شناخت دلایل موجب اختلاف در ارائه نظرات کارشناسی اقدام کرد و پس از شناخت، نسبت به رفع آنها اقدام کرد؛ این پژوهش، رسالت این امر مهم را بر عهده دارد. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش انجام، توصیفی پیمایشى است. جامعه آماری تحقیق از طریق بررسی اسنادی تعداد 50 فقره پرونده تصادفات که کارشناسان رسیدگی کننده، آرا و نظرات متفاوتی درباره تصادف ارائه داده بودند و بررسی نظرات تعداد 100 نفر از کارشناسان تصادفات در قالب پرسش‌نامه‌ای 26 سوالی در طیف لیکرت، شکل گرفت. نتایج ابتدا با استفاده از آمارهای توصیفی و سپس با استفاده از نرم‌افزار spssو آزمون t تک نمونه‌ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسی‌های اسنادی این تحقیق نشان داد که کارشناسان در مباحث اعمال تبصره سه ماده 14 قانون رسیدگی به تخلفات، دخالت سرعت در علت تامه تصادف، تصادفات ساختگی و تصادفات عابران پیاده دارای بیشترین اختلاف نظر هستند. هم‌چنین نتایج حاصل از پرسش‌نامه با استفاده از آزمون فریدمن رتبه‌بندی شد که ضعف در تجهیزات و فناوری، ضعف در آموزش و ضعف در قوانین و مقررات به‌ترتیب از مهم‌ترین دلایل اختلاف آرای کارشناسان است. به‌منظور نیل به رویه‌ای یکسان در ارائه نظرات کارشناسی و کاهش اختلافات در این راستا، که در واقع مقدمه صدور آرای قضایی واحد و نزدیک به عدالت خواهد بود، شناخت علل اصلی تصادفات، امری اجتناب‌ناپذیر است. این مهم از طریق به‌روزرسانی تجهیزات و فناوری‌های موثر در این زمینه، افزایش آموزش‌های تخصصی و اصلاح قوانین و مقررات موجود ممکن خواهد شد.