فراتحلیل مطالعات انجام شده پیرامون به‌کارگیری روش‌های تحلیل فضایی تصادفات

روش‌های تحلیل فضایی در تحلیل تصادفات ترافیکی بسیار مورد توجه پژوهش‌گران، برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران قرار می‌گیرد. اما در ایران به‌ندرت مورد توجه آنان است. پژوهش حاضر با استفاده از فراتحلیل کیفی و با هدف شناسایی روش‌های پرکاربرد در تحلیل فضایی تصادفات رانندگی، به شناسایی روش‌ها و تکنیک‌های مورد استفاده در مطالعات این حوزه پرداخته است. در این راستا، از میان 50 نمونه، شاخص‌های تعداد نویسندگان، رشته‌های تخصصی، تعداد مشارکت در هر مطالعه، حوزه‌ی درون‌شهری یا برون‌شهری، روش‌ها و تکنیک‌های تحلیل فضایی و زمینه‌های کاربرد هر مطالعه استخراج شد. یافته‌ها نشان داد، هشت گروه از رشته‌های مختلف علمی از قبیل گروه رشته‌های عمران / حمل‌و‌نقل / ترافیک، جغرافیا، نقشه‌برداری / gis و پزشکی / بهداشت عمومی در این پژوهش‌ها همکاری داشته‌اند. بیش از 20 تکنیک در قالب هفت روش مختلف در تحلیل فضایی تصادفات به‌کار رفته است که پرکاربردترین روش‌ها، تحلیل تراکم، خوشه / ناخوشه و نقاط / پهنه‌های داغ و پرکاربردترین تکنیک‌ها نیز تخمین تراکم کرنل، تحلیل خوشه / ناخوشه با شاخص موران محلی و تحلیل نقاط داغ گتیس- ارد جی‌استار تعیین شد. شباهت‌ها و تفاوت‌هایی در بین برخی از تکنیک‌های مورد استفاده در پژوهش‌ها بین دو حوزه‌ی درون‌شهری و برون‌شهری مشاهده شد. به‌طور میانگین در هر پژوهش حدود دو تکنیک مورد استفاده قرار گرفته است. بیشترین زمینه‌ی کاربرد نتایج پژوهش‌های مورد مطالعه نیز در زمینه‌ی شناسایی نواحی بحرانی تصادفات بوده است. به‌علاوه، معلوم شد که از میان سه تکنیک بسیار پرکاربردتر، میزان استفاده از دو تکنیک تحلیل خوشه / ناخوشه و تخمین تراکم کرنل در حوزه‌ی درون‌شهری حدود دو برابر حوزه‌ی برون‌شهری بوده است.