نقش سامانه‌های اطلاعات جغرافیایی در مدیریت بحران ترافیک و سوانح

امروزه مسائل و مشکلات حمل‌ونقل درون‌شهری (بی‌آرتی) از قبیل افزایش خسارت‌های مادی و معنوی ناشی از سوانح و تصادفات، مشکلات نظارت و مدیریت در حمل‌ونقل، افزایش زمان‌های تلف‌شده و روند رشد سریع تقاضای حمل‌ونقل به‌ویژه در روزها و ساعات اوج، کاهش منابع انرژی و ... به یک مشکل جدی تبدیل شده است. این تحقیق براساس این سئوال تدوین شده است که: آیا با استفاده سامانه‌های اطلاعات جفرافیای در خطوط بی‌آرتی و به‌کارگیری مدیریت بحران می‌توان این سوانح را کاهش داد؟ این تحقیق از نظر اجرا توصیفی پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی است؛ جامعه مورد مطالعه صاحب‌نظران و کارشناسان و مدیران سازمان مدیریت بحران تهران و شرکت بهره‌برداری واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه در بازه زمانی 95-96، به تعداد 270 نفر و حجم نمونه 160 است که با استفاده از جدول مورگان تعیین شده است .ابزار تحقیق، پرسش‌نامه محقق‌ساخته است. نتایج نشان داد که بین استفاده از سامانه‌های اطلاعات جغرافیایی و به‌کارگیری مدیریت بحران در کاهش سوانح رابطه معناداری وجود دارد، راه‌کار کاهش تصادفات شهری در برون رفت از روش‌های سنتی و حرکت به سمت روش‌های نوین است. در صورت عدم حرکت به این سمت به‌دلیل نقایص موجود در سیستم حمل‌ونقل هم‌چنان عدد سرمایه‌گذاری و بازگشت سرمایه در این بخش برابری می‌کند و باید با بسترسازی زمینه‌های پیاده‌سازی هوشمندسازی در قالب مدیریت بحران، علاوه بر کاهش سوانح، زمینه‌های سرمایه‌گذاری بخش خصوصی را نیز فراهم کرد.