بررسی رابطه‌ی خستگی با رفتار رانندگی با نقش میانجی سلامت عمومی در کاربران ترافیکی 45 تا 65 ساله شهر تهران

تجزیه و تحلیل تصادف‌های جاده‌ای ایران نشان می‌دهد که مهم‌ترین عامل بروز تصادف‌های رانندگی ایران عامل انسانی است. از این‌رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خستگی با رفتار رانندگی با متغیر میانجی سلامت عمومی در کاربران ترافیکی انجام شد. به‌منظور دست‌یابی به این هدف از میان کلیه کاربران ترافیکی مناطق 22گانه راهنمایی رانندگی شهر تهران که دارای تصادفات رانندگی بودند، به‌روش نمونه‌گیری در دسترس، تعداد 169نفر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس رانندگی منچستر، پرسش‌نامه‌های سلامت عمومی و مقیاس خستگی چالدر بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (sem) و با استفاده از نرم‌افزارهای spss، ویراست 18 و لیزرل انجام گرفت. نتایج یافته‌ها نشان دادند سلامت عمومی در رابطه خستگی با رفتار رانندگی میانجی‌گر کامل است. هم‌چنین الگوی پیشنهادی از برازش نسبتا خوبی با داده‌ها برخوردار است. با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان از سنجش سلامت عمومی از جمله ملاک‌های اعطای تصدیق رانندگی با وسایل نقلیه عمومی قرار گیرد. هم‌چنین پلیس راهنمایی و رانندگی می‌تواند با توجه به یافته‌های پژوهش تکنیک‌های رفتاری کاهش خستگی رانندگی را در غالب آگهی‌های بازرگانی به کاربران ترافیک آموزش دهد.