ارزیابی الگوی توزیع فضایی و مکان یابی پارکینگ عمومی جدید

مغایرت شدید بین رشد سریع وسایل نقلیۀ موتوری و کمبود مکان های پارکینگ و نیز پراکنش نامناسب آنها در شهر سمنان، تاثیر جدی بر کیفیت زندگی شهروندان و کارکرد جاده های شهری گذاشته است. هدف این پژوهش، ارزیابی الگوی پراکنش پارکینگ های موجود و مکان یابی پارکینگ‌های عمومی جدید در این شهر است. گردآوری داده ها و اطلاعات موردنیاز عمدتاً با روشی کتابخانه ای (متن ها، اسناد، نقشه ها) صورت گرفته است. برای نیل به هدف پژوهش، از 8 شاخص پارکینگ های موجود، مراکز اداری، مراکز تجاری، اماکن گردشگری، مراکز درمانی، مراکز آموزشی، دسترسی به معابر درجۀ 2 اصلی و فرعی، تراکم نفر در هکتار استفاده شده است. هم‌چنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از سرانۀ استاندارد و نرم افزارهای visual promethee، super decisions و ابزارهای تحلیلی موجود در arc gis بهره گیری شد. یافته‌ها و نتایج نشان داد که بین سرانۀ موجود پارکینگ (0/134) با سرانۀ استاندارد (1/3) اختلاف قابل توجهی وجود دارد. پارکینگ های عمومی موجود در شهر سمنان از لحاظ استاندارد در یک سطح قرار ندارند، به طوری که پارکینگ شهید رجایی با امتیاز 0/222 در بهترین وضعیت و پارکینگ تدین با امتیاز 0/397 در بدترین وضعیت قرار گرفت. به وسیلۀ تحلیل پرومتی 5 سطح بهینه، 0/5873 محاسبه شد که نشان می دهد به‌رغم این که چهار پارکینگ سعدی، پردیس، شهید رجایی و عمومی در وضعیت بهتری نسبت به سایر پارکینگ ها هستند، از شرایط بهینه ای برخوردار نیستند. در نهایت برای احداث پارکینگ جدید اراضی به 5 طبقه از بسیار مناسب تا بسیار نامناسب دسته بندی شدند که در اراضی بسیار مناسب و مناسب، 6 مکان با مساحت تقریبی 16166 مترمربع که عمدتاً در زمین های بایر درون شهری واقع شده اند، با توجه به سطح بهینگی، برای احداث پارکینگ جدید پیشنهاد شد.