پیش ‌بینی هیجان‌ خواهی موتورسواران براساس صفات شخصیت و چشم‌ انداز زمان

هدف از پژوهش حاضر، پیش‌بینی هیجان‌خواهی موتورسواران براساس صفات شخصیت و چشم‌انداز زمان بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه موتورسواران شهر تهران است. به‌منظور توزیع یکنواخت نمونه، از مناطق طبقه‌بندی شده شهر تهران، 4 منطقه با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شد. در هر یک از مناطق، پرترددترین میدان‌ها برای جمع‌آوری اطلاعات انتخاب شد و در هر میدان 30 نفر موتورسوار به‌طور تصادفی انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند، در نهایت تعداد 120 نفر موتورسوار به‌عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس هیجان‌خواهی زاکرمن (1992)، پرسش‌نامه سنجش صفات پنج‌گانه شخصیتی نئو (1985) و پرسش‌نامه چشم‌انداز زمانی زیمباردو (1999) بودند. نتایج نشان داد از عوامل شخصیت، عامل برون‌گرایی و گشودگی با هیجان‌خواهی در سطح 5درصد رابطه معنادار دارند و مثبت‌بودن این ضرایب در واقع نشان‌دهنده این است که با افزایش این عوامل، میزان هیجان‌خواهی نیز افزایش می‌یابد. هم‌چنین چشم‌انداز زمان با هیجان‌خواهی رابطه منفی معنادار دارد. منفی بودن این ضریب درواقع نشان‌دهنده این است که با افزایش این عامل، میزان هیجان‌خواهی کاهش می‌یابد.