سنجش میزان رضایت ‌مندی مسافران از سامانه اتوبوس‌ های تندرو

گسترش شهرها باعث افزایش تقاضای سفر در ساعات اوج کار و تحصیل شده است. پاسخ‌گویی به نیاز انجام سفرهای روزانه جمعیت شهرها، به‌ویژه در شهرهای بزرگ از عهده وسایل غیرجمعی ساخته نیست. لذا روی‌آوردن به‌سمت استفاده از انواع سامانه‌های حمل‌ونقل عمومی و در راس آن اتوبوس های تندرو، جهت جابه جایی مردم در شهرها امری بدیهی و اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش، هدف اصلی، سنجش رضایت مسافران از خطوط ویژه اتوبوس‌رانی در شهر شیراز است. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش‌های آماری کولموگروف- اسمیرنف، روش رگرسیون چندمتغیره، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که معیارهای امنیت، ایمنی، قابلیت اطمینان، دسترسی، ظاهر و امکانات رفاهی بر رضایت مسافران موثر بوده است و میانگین رضایت کل با مقدار 1/90 بیان‌گر عدم رضایت مسافران از این سامانه حمل ونقلی است.