پیش‌بینی عملکرد شبکه دسترسی ترافیکی بعد از وقوع بحران به‌روش چیدمان فضا

از ابتدای خلقت، وقوع بحران‌ها در سکونت‌گاه‌های انسانی به‌ویژه شهرها، به‌دلیل تمرکز بالای جمعیت، از حساسیت قابل توجهی برخوردار بوده است. طی یک بحران یا وضعیت اضطراری، شبکه‌های ارتباطی حمل‌ونقل، نقش حیاتی در بازگرداندن حالت عادی به شهر بر عهده دارند. هدف این پژوهش، پیش‌بینی نحوه عملکرد شبکه دسترسی ترافیکی در مواقع بعد از بحران است. این پژوهش، کاربردی به روش توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات نظری، به‌روش اسنادی- کتابخانه‌ای و اطلاعات میدانی، به‌روش پیمایش و با ابزار مشاهده جمع‌آوری شدند. جهت انجام تحلیل، خط مرکز معابر منطقه 6 شهر تهران به‌عنوان جامعه آماری پژوهش در محیط نرم افزار جی‌آی‌اس وارد شد و با افزونه آکسومن مورد ارزیابی قرار گرفت و پارامترهای تحلیل روش چیدمان فضا از آن استخراج شد. نتایج نشان می‌دهد که بیشترین احتمال استفاده از معابر، جهت حمل‌ونقل تدارکات و تخلیه مجروحان در خیابان‌های بلوار کشاورز، ولی‌عصر (عج) (عج)، کارگر و کریم‌خان خواهد بود. هم‌چنین خیابان جهان‌آرا دارای بیشترین تعداد اتصال کوچه‌های بن‌بست است، که از این نظر با توجه به یک‌پارچگی کم آن با سایر معابر منطقه، پس از وقوع بحران قابلیت تخلیه به ساکنان اطراف خود را نمی‌دهد.