بررسی آسیب پذیری قابهای بتن آرمه طراحی شده برای بارهای ثقلی

ساختمانهای بتن آرمه ای که قبل از سالهای دهه 1970 طراحی شده اند اکثرا برای بارهای ثقلی طراحی شده و دارای مقاومت لرزه ای لازم نیستند و باید با توجه به لرزه خیزی محل ساخت بررسی شده و تقویت شوند . این قابها افزون بر مقاومت لرزه ای کم ، دارای جزئیات اجرایی ضعیف هستند مثلا :1) آرماتور طولی کم در ستونها ، 2)پیوسته نبودن آرماتورهای طولی مثبت در اتصال، 3)دورگیری کم یا بدون دورگیری در اتصالات ، 4)قطع فولادها و پوشش آنها بلافاصله در بالای کف طبقات و ... از ویژگیهای بارز طراحی های انجام شده در آن دوران می باشند . تعداد شش قاب بتن آرمه (سه قاب 5 طبقه و سه قاب 3 طبقه )با سه دهانه به طول مجموع 13 متر در نظر گرفته شده و تحت اثر زلزله های طبس، ناغان و منجیل آنالیز و بررسی شده اند . نتایج بررسی نشان می دهد که این سازه ها دارای ضعف شدید در برابر زلزله بوده ، تغییر مکان جانبی زیاد و آسیب دیدگی شدید ستونها در همه آنها مشاهده می شود و احتمالا قادر به تحمل زلزله های محتمل در بسیاری از شهرهای ایران نخواهند بود .