بهینه کردن یک سیستم ذخیره کننده حرارتی گرمای محسوس با استفاده از روش اکسرژی

در این مقاله ، بازگشت ناپذیری در یک سیستم ذخیره کننده حرارتی مورد بررسی قرار گرفته است . سیستم از دو استوانه هم محور تشکیل شده است . سیال عامل در استوانه داخلی جریان دارد و استوانه خارجی از ماده ذخیره کننده پر شده است . نحوه کار سیستم به صورت تناوبی می باشد . معادلات دیفرانسیل حاکم بر انتقال حرارت در سیال ، دیواره و محیط ذخیره کننده به صورت عددی حل شده اند . پس از انجام یک سری کارهای آزمایشگاهی و کسب اطمینان از صحت نتایج عددی بدست آمده ، تاثیر عوامل مختلف بر بازگشت ناپذیری سیستم مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج نشان می دهد که نسبتهای هندسی ذخیره کننده تاثیر زیادی بر بازگشت ناپذیری دارد . همچنین، تعداد سیکلهای لازم برای رسیدن به سیکل پایدار با بازگشت ناپذیری در ذخیره کننده نسبت مستقیم دارد . سرانجام، پیشنهادهایی برای کاهش بازگشت ناپذیری در راستای بهینه کردن یک سیستم ذخیره کننده حرارتی ارائه شده است .