بررسی تعامل و تقابل بین دو حوزه قرائت و کتابت قرآن از عصر نزول تا تسبیع قراءات

تحقیقات پژوهشگران حاکی از آن است که صحابه از همان آغاز نزول قرآن به فراگیری و قرائت و اقراء آیات و نگارش الفاظ وحی سخت اهتمام ورزیده اند و لی کاستی ها و نقایص موجود در خط عربی آن روزگار و اختلافاتی که نسبت به قرائت پاره ای از واژگان قرآن پدید آمد قرآن پژوهان را با دو پرسش اساسی مواجه ساخته است . نخست اینکه آیا اختلاف قراءات تحت تاثیر رسم الخط قرآن شکل گرفته است ؟ دوم اینکه آیا قراءات گوناگون و رسم الخط قرآن امری توفیقی است یا اجتهادی؟ ما در این پژوهش کوشیده ایم با بررسی اسناد و روایات تاریخی و شواهد قرآنی طی چهار دوره تاریخی که منجر به تدوین قراءات هفتگانه گردیده است یعنی عصر نزول ، ابتداء خلافت اسلامی ، دوران توحید مصاحف ، دوره تسبیع قراءات نحوه ی تعامل و تفابل بین و رسم الخط قرآن را مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهیم و در پایان به این نتیجه رسیده ایم که قرائت های گوناگون و رسم الخط قرآن ناشی از اجتهاد قراء و آدمیان بوده است و منزل من عندالله نمی باشد .