بررسی دیدگاههای اصولیان درباره شرط متأخر

مبحث شرط متاخر از مباحث نسبتا جدید و پیچیده علم اصول به شمار می رود و بحثهای فراوانی را در بین اصولیان در پی داشته است. مبتنی بودن آن بر مبانی اصولی دیگر، دشواری آن را افزایش داده است. علت شکل گیری این بحث،‌ وجود برخی ادله بر جواز بین فضولی و امثال آن بوده است که در آنها اموری متاخر از حیث زمان ( مانند رضایت متاخر) شرط برای اموری متقدم ( مانند صحت بیع) قرار داده شده است. در این مقاله با بررسی آرای اصولیان بزرگ از قبیل آخوند خراسانی،‌ محقق نائینی،‌ محقق عراقی، محقق اصفهانی،‌آیه الله خوئی، امام خمینی و علامه طباطبایی و برخی دیگر از اعلام سه راه حل پیشنهاد شده است.