مردم سالاری دینی و مسئلة مشروعیت

در این نوشتار،‌ پس از بحث و بررسی مختصر درباره ضرورت بحث پیرامون موضوع و ضرورت حکومت اسلامی،‌ به مبحث منشا مشروعیت حکومت در دموکراسی لیبرال و جایگاه رای مردم در آن و نیز منشا مشروعیت حکومت در نظام و دولت اسلامی از نگاه فقهای اهل سنت و شیعه امامیه پرداخته شده است. نگارنده در این مبحث ضمن تقسیم مشروعیت به اولیه و ثانویه، با استناد به مستندات معتبر سعی کرده است تناقض و تعارضی را که در مردم سالاری دینی بین الهی بودن نظام از یک سو و مردمی بودن آن را از سوی دیگر به نظر می رسد،‌ بر طرف نماید. در پایان، دو دسته از کلمات امام علی (ع) در نهج البلاغه درباره الهی یا مردمی بودن امامت و حکومت که ظاهرا متعارض به نظر می رسند، با توجه به مباحث قبلی مورد بررسی قرار گرفته و با توجیه و توضیح مستند، غیرواقعی بودن این تعارض اثبات گردیده است.