تبلور گویش های عربی در قراءات سبع

قرآن پژوهان و مولفین کتب قراءات پیش از طرح مباحث اختلافات قرآنی ‹‹ فرش الحروف ›› که وظیفه ی آن تبیین قرائت های گوناگون و بازخوانی تک واژگان قرآن است عموما به تبیین و شرح آن دسته از پدیده های زبانی پرداخته اند که قراء سبعه هر کدام به نحوی بر ادای آنها التزام داشته و در سراسر قرآن دارای مصادیق فراوانی می باشند . به اعتقاد نگارنده اصول حاکم بر این پدیده های آوایی باید در گویش های رایج بین اعراب جزیره العرب همگام با نزول قرآن جستجو نمود . دراین مقاله سعی گردیده تا خاستگاه جغرافیایی و مبانی آواشناسی پدیده های زبانی ‹‹ اظهار و ادغام ، اشمام ، تفخیم و ترقیق ، فتح و اماله ، اسکان و فتح یاء اضافه ، مد و قصر، تتمیم و اسکال ضمیر جمع مذکر ، تحقیق و تسهیل همزه ›› و فرایند تاثیر گذاری آنها در قراءات سبع مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد .