بازتاب ادبیات شاعرانه‌ ایرانی در انیمیشن ملی

از دیرباز ایرانیان احساسات خود را در قالبی منظوم به ‌کلام یا نوشتار درمی‌آوردند و بیان شاعرانه را شیواتر و تاثیرگذارتر می‌پنداشتند. آثار به‌جا مانده از این پندار، مملو از مضامین گوناگونی؛ ازجمله پند و اندرز، طنز، عاشقانه، تاریخی، اجتماعی و غیره است. ادبیات شاعرانه ایرانی همچنان بدیع و تازه می‌نماید و گذر تاریخی نتوانسته است آن را به فراموشی بسپارد. این ادبیات، به‌عنوان خصلتی فرهنگی و ملی، هم‌اکنون ابعادی فراملی یافته و مورد توجه هنرمندان، ادیبان و روشنفکران سطوح بین‌المللی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدفی کاربردی، ضمن درک ضرورت و اهمیت نگاهداشت این داشته فرهنگی، پس از مرور ویژگی‌های منحصربه‌فرد انیمیشن، در تلاش است تا پیوند میان ادبیات شاعرانه ایرانی و این هنر را مورد مداقه و بررسی قرار دهد. در این مقاله، ابتدا ادبیات و آرایه‌های تشکیل‌دهنده‌ آن، مانند تشخیص، استعاره، نماد و غیره تعریف شده‌اند و سپس، طبق مبانی نظری سینما و انیمیشن، با انتخاب هدفمند از موارد مطلوب، نمونه‌هایی با عنوان «زال و سیمرغ»، «رستم و اسفندیار»، «دیوار و آب»، «در امواج سند»، «اگر بهار نیاید» و «هفت شهر» از انیمیشن‌های شاعرانه برگرفته شده از شعر کهن و نو مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. مسئله اصلی این پژوهش، چگونگی استفاده از ادبیات شاعرانه در شیوه بیانی و ساختاری انیمیشن است. روش پژوهش  کیفی، با رویکردی توصیفی و فرمالیسیتی، بر اساس منابع کتابخانه‌ای و آرشیوهای صوتی و تصویری بوده است.

Reflection of Iranian Poetic Literature in National Animation

Iranians have long expressed their feelings in the form of poetry, words or writings, and considered poetic expression more eloquent and effective. There are many various themes including advice, humor, Romance, historical, societal, and so on in the relevant remnants. Iranian poetic literature is still novel, and passing of time has not been able to forget it. This literature, as a cultural and national characteristic, has already taken on transnational dimensions and has attracted the attention of artists, writers and intellectuals through the world. The present study with a practical purpose, while understanding the necessity and importance of preserving this cultural heritage, examines the connection between Iranian poetic literature and this art by reviewing the unique features of animation. In this article, first, the literature and its Stylistic devices are defined; such as Personification, metaphor, symbol, etc. Then Based on the theoretical foundations of cinema and animation, favored samples were purposefully selected including Zal and Simorgh, Rostam and Esfandiar, Wall and Water, In the waves of the Indus River, If spring does not come and Seven City» from poetic animations taken from old and novel poetry, and they were analyzed. The main purpose of this article is how to use poetic literature in the expressive and structural style of animation. The research method was Qualitative, with a descriptive and formalistic approach, and based on library and audio and video archive sources.