بررسی ارتباط بین سطح گلوکز خون و میانگین حجم پلاکتی (mpv) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

مقدمه: دیابت به علت شیوع و موربیدیتی بالا بعنوان یک مشکل بهداشتی مهم در سرتا سر دنیا مطرح می باشد. دیابت نوع 2، نوعی اختلال متابولیک است که با افزایش قند خون مشخص می شود و علت آن مقاومت به انسولین، کمبود نسبی انسولین و یا هردو است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه میانگین حجم پلاکتی (mpv: mean platelet volume) دربیماران مبتلا به دیابت نوع دو با افراد سالم و بررسی ارتباط mpv با سطح گلوکز خون در آنان است. روش کار: در این مطالعه که به روش مورد شاهدی انجام گرفت جامعه مورد مطالعه عبارت بود از کلیه بیماران با تشخیص دیابت نوع دو که طی سال های 95-1394 به آزمایشگاه بیمارستان بعثت همدان مراجعه کرده بودند. تعداد 60 نفر بیمار بعنوان گروه مورد و 60 نفر بعنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. میزان mpv,hba1c و fbs در هر دو گروه اندازه گیری شد و کلیه داده ها وارد نرم افزار spss نسخه 16 گردید. آنالیز داده ها با آزمون های آماری کای اسکور، t و من ویتنی انجام شد. سطح معنی داری برابر با 05/0 منظور گردید.یافته ها: میانگین سنی افراد گروه شاهد برابر با 78/41 سال و افراد گروه مورد برابر با 58/41 سال بود. میانگین حجم پلاکتی در گروه مورد برابر با 42/8 و در افراد شاهد برابر با 74/7 بود که با توان آماری خیلی بالا این تفاوت معنی دار بود (001/0 = p). میانگین حجم پلاکت در گروه مورد در افرادی که hba1c کمتر و مساوی 7 داشتند کمتر از افرادی بود که hba1c بیش از 7 داشتند و این تفاوت معنی دار بود (001/0 = p).نتیجه گیری: از آنجائیکه حجم پلاکتی در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد بطور معنی داری بالاتر بود. بنابراین، میانگین حجم پلاکتی می تواند به عنوان یک شاخص ساده و مقرون به صرفه برای پیگیری بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس نوع دو باشد.