بررسی ایمنوفنوتیپ لنفوم های دستگاه گوارش در بیماران بستری در بیمارستانهای شهر همدان و تعیین ارتباط ایمنوفنوتیپ، محل تومور و سن بیماران با بقای 2 ساله‌ی آنها

مقدمه و هدف: 40% لنفوم ها در مناطقی غیر از گره‌های لنفاوی به وجود می‌آیند و دستگاه گوارش شایعترین محل آنهاست. لنفوم های دستگاه گوارش طبق تعریف هیچگونه شواهدی به نفع درگیری کبد و طحال و گره‌های لنفاوی یا مغزاستخوان ندارند. شایعترین ایمنوفنوتایپهای لنفوم در دستگاه گوارشmaltoma, diffuse large b cell, burkitt, follicular, t cell lymphoma است.بیماری در افراد مسن و در جنس مذکر شایع است. سیر بیماری، نحوه درمان و بقای بیماران در بعضی ایمنوفنوتیپ‌های لنفوم دستگاه گوارش متفاوت است. هدف از این مطالعه بررسی ایمنوفنوتیپ لنفوم های دستگاه گوارش در بیماران بستری در بیمارستانهای شهر همدان و تعیین ارتباط ایمنوفنوتیپ، محل تومور و سن بیماران با بقای 2 ساله‌ی آنها می‌باشد.روش کار: در این مطالعه‌ی توصیفی- مقطعی از مجموع 53 نمونه با تشخیص اولیه لنفوم دستگاه گوارش در بیماران بستری در بیمارستان‌های شهر همدان ، در یک محدوده‌ی زمانی 25 ساله پس از انجام ایمنوهیستوشیمی با مارکرهای ck و lca و رد درگیری ارگان‌های دیگر با مراجعه به پرونده ی بیماران 52 مورد لنفوم اولیه دستگاه گوارش تشخیص داده شد. با استفاده از مارکرهای cd3، cd5،cd23، cd20،cyclind1، cd15،cd10 و زنجیره سبکk و ? ایمنوفنوتیپ لنفوم تعیین گردید و آنالیز آماری اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار spss 16 و تست chi-square انجام گرفت.نتایج: از نظر جنسی برتری خفیفی در جنس مذکر دیده ‌شد. شایعترین رده سنی دهه‌ی6 بود. شیوع ایمنوفنوتیپ maltoma 60% و سپس diffuse large b cell lymphoma 5/24% بود. شیوع لنفوم در معده 2/47% و در روده باریک 2/30% بود. بقای 2 ساله در 2/64% افراد مثبت بود ، بقا درmaltoma 2/81% و در dlbl 2/38% بود که تفاوت معنی دار میباشد (p= 0.005). در مورد رابطه بین بقای دو ساله با سن بیماران و محل تومور ارتباط معنی دار نبود( p در مورد اول 0.938 و در مورد دوم 0.308).نتیجه نهایی: در این مطالعه شایعترین لنفوم های گوارش به ترتیب maltoma و diffuse large b cell lymphoma بودند. پروگنوز maltoma از dlbl بهتر بود ولی سن و محل در پروگنوز تاثیر نداشت.