تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های اشریشیاکلی انتروپاتوژن ایزوله شده از کودکان مبتلا به اسهال

مقدمه و هدف: بیماریهای اسهالی یک مساله مهم و قابل توجه در سلامت عمومی جامعه خصوصاً در کودکان محسوب میگردد. سویه های انتروپاتوژنیک اشریشیا کلی ( epec) enteropathogenic e.coli به عنوان عامل عمده اسهال در کودکان خصوصاً در کشورهای درحال توسعه می باشند. به دلیل اثرات نامطلوب اسهال و تداخل در رشد کودکان، در برخی موارد درمان آنتی بیوتیکی توصیه میگردد. از آنجاییکه در سال های اخیر مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های رایج و موثر در درمان بیماری های عفونی به یکی از چالشهای مهم جامعه پزشکی تبدیل شده است، بدین منظور باید مقاومت وحساسیت آنتی بیوتیکی این سویه ها در هر منطقه جغرافیایی مشخص گردد. لذا در مطالعه حاضر الگوی آنتی بیوتیکی این باکتری مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 192 سویه اشریشیا کلی انتروپاتوژن جدا شده از کودکان مبتلا به اسهال در طی سال 1390-1389 در دانشکده پزشکی همدان انجام پذیرفت. تست های بیوشیمیایی استاندارد و سرولوژی برای تعیین هویت این سویه ها مورد استفاده قرار گرفت. حساسیت آنتی بیوتیکی این ایزوله ها با استفاده از 14 آنتی بیوتیک مختلف با روش استاندارد دیسک دیفیوژن آگار و بر اساس معیار clsi انجام پذیرفت. مقاومت به سه یا بیش از سه کلاس از آنتی بیوتیک ها مقاومت چند دارویی تعریف گردید.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که سویه های اشریشیا کلی انتروپاتوژن به ترتیب بیشترین مقاومت را به سفپودوکسیم (97%), تریمتوپریم (7/60%), تتراسایکلین ( 4/58%) و آمپی سیلین ( 8/45%) دارند. مقاومت به چند آنتی بیوتیک 7/ 68 % بود. این سویه ها همچنین بیشترین حساسیت رانسبت به آنتی بیوتیکهای ایمی پنم, سفتریاکسون و سیپروفلوکساسین نشان دادند.نتیجه نهایی : سویه های epec مورد مطالعه با مقاومت نسبت به آمپی سیلین و تتراسایکلین و حساسیت مناسب نسبت به فلوروکینولونها از عوامل عمده اسهال در کودکان میباشند. نتایج این پژوهش پیشنهاد میکند که مقاومت ضد میکروبی در سویه های اشریشیا کلی بالا بوده و تجویز و مصرف آنتی بیوتیکها به صورت منطقی انجام نمی گیرد واین امر درمان بیماریهای عفونی را با مشکل مواجه می سازد. لذا بانظارت بر مصرف موادضدمیکروبی در درمان عفونتهایی که واجد مقاومت های چنددارویی می باشند و در صورت امکان تعیین فنوتیپ و ژنوتیپ سویه های مقاوم می توان تاحدودی از توسعه مقاومت در باکتریها جلوگیری به عمل آورد.