تاثیر تکار درمانی بر روی درد و ناتوانی عملکردی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی

سابقه و هدف: کمردرد مزمن غیر اختصاصی یکی از علل اصلی ناتوانی است و افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار می‌دهد. یکی از مدالیته‌هایی که در سال‌های اخیر برای اختلالات اسکلتی عضلانی پیشنهاد شده تکاردرمانی است. به همین منظور این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات تکارتراپی بر سطح درد و سطح ناتوانی بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی طراحی شده است. مواد و روش‌‌ها: در این کارآزمایی بالینی، 32 بیمار مبتلا کمردرد مزمن غیر اختصاصی به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شده‌اند. گروه تکار، 10جلسه و 5 بار در هفته تحت درمان با تکار و درمان معمول فیزیوتراپی و گروه پلاسبو نیز تحت درمان تکار پلاسبو و درمان معمول فیزیوتراپی قرار گرفته‌اند. میزان درد با شاخص دیداری درد و ناتوانی با پرسش‌نامه ناتوانی عملکردی اسوستری ارزیابی شده است. متغیرهای مورد بررسی قبل از درمان، پایان جلسه دهم و همچنین یک ماه بعد ارزیابی شده‌اند. جهت تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده از آزمون تحلیل واریانس با سطح معناداری 0.05 استفاده شده است. یافته‌ها: بر اساس آزمون آماری، مقیاس شدت درد و ناتوانی عملکردی کمری در هر دو گروه بعد از 10 جلسه مداخله و پیگیری یک ماهه کاهش معناداری نشان داده است (به ترتیب 0.001>p و 0.001>p). مقایسه شدت درد و ناتوانی عملکردی بین دوگروه تکارتراپی و پلاسبو نشان داده که پس از 10 جلسه تکارتراپی شدت درد و ناتوانی عملکردی در گروه تکار به طور معناداری نسبت به گروه پلاسبو کاهش یافته است (0.05>p)؛ اما تفاوت بین دو گروه در پیگیری یک ماهه از نظر آماری معنادار نبوده است (0.05

effect of tecar therapy on pain and functional disability in patients with chronic non-specific low back pain

background and objective: chronic non-specific low back pain (cnlbp) is among the main causes of disability and affects people of any age. one of the modalities that have been proposed for musculoskeletal disorders in recent years is tecar therapy. this study aimed to evaluate the effects of tecar therapy on the pain and disability of patients with cnlbp.materials and methods: in this clinical trial, 32 patients with cnlbp were randomly divided into two groups. the intervention group received 10 sessions of tecar therapy, five times a week, along with routine physical therapy, while the placebo group received placebo tecar therapy and routine physical therapy. the level of pain was assessed using the visual analog scale and disability using the oswestry disability index. the variables were evaluated before the treatment, at the end of the 10th session, and also one month later. an analysis of variance test was used to analyze the data obtained.results: based on the paired t-test, the pain severity and functional disability scale showed a significant decrease in both groups after 10 intervention sessions and one-month follow-up (p<0.001 and p<0.001, respectively). the comparison between the two groups showed that after 10 sessions of tecar therapy, the intensity of pain and functional disability in the tecar therapy group decreased significantly compared to the placebo group (p<0.05); however, the difference between the two groups was not statistically significant at the one-month follow-up (p<0.05).conclusion: according to the obtained results, it can be concluded that tecar therapy is an effective method to reduce pain and improve functional disability in patients with cnlbp in a short-term period.