بررسی درصد سلول‌های t کمکی ترشح‌کننده اینترفرون گاما و بیان ژن‌های مرتبط در بیماران مبتلابه دیابت شیرین نوع 2

سابقه و هدف: در پاتوژنز دیابت شیرین نوع دو (t2dm: type 2 diabetes mellitus) تغییرات سیستم ایمنی اکتسابی دخیل است. سلول‌های t کمکی 1 (th1: t helper 1) یا سلول‌های t cd4+ از اجزای ایمنی اکتسابی هستند که مهم‌ترین مشخصه آن‎ها ترشح اینترفرون گاما (ifn-γ) می‌باشد. مهم‌ترین اجزای ایمنی اکتسابی هستند که ویژگی آن‌ها ترشح اینترفرون گاما (ifn-γ) است. مطالعه حاضر با هدف بررسی درصد ifn-γ، ارزیابی ژن‌های tbet، irf1، runx3 و nfκb در سلول‌های t cd4+ و تعیین همبستگی بین آن‌ها و پارامترهای کلینیکی در بیماران انجام گرفته است.مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه موردشاهدی، سلول‌های t cd4+ خون محیطی از 40 بیمار و 40 فرد سالم (کنترل) جداسازی شد. درصد سلول‌های t cd4+ ترشح‌کننده ifn-γ با استفاده از فلوسایتومتری و بیان ژن‌های مربوطه با استفاده از real-time pcr سنجش شد.یافته‌ها: درصد سلول‌های t cd4+ ترشح‌کننده ifn-γ در بیماران نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری نشان داد (0.001>p). میزان بیان ژن‌های irf1 و nfκb در بیماران بیشتر از گروه کنترل بود (به ترتیب 0.02=p و 0.001>p). همبستگی مثبت معناداری بین سلول‌های t cd4+ ترشح‌کننده ifn-γ و ژن‌های irf1 و nfκb در بیماران مشاهده شد (به ترتیب 0.001=p و 0.002=p). همبستگی مثبت معناداری بین سلول‌های t cd4+ ترشح‌کننده ifn-γ و همچنین irf1 و nfκb با قند خون و هموگلوبین a1c در بیماران دیده شد (0.001>p).نتیجه‌گیری: با افزایش پاسخ th1 (تولید ifn-γ و بیان ژن‌های مرتبط) و وجود همبستگی با قند خون، به نظر می‌رسد این عوامل التهابی در پاتوژنز بیماری نقش دارند و استفاده از آنتاگونیست مسیر ifn-γ می‌تواند به‌عنوان راهکار درمانی مطرح شود

Evaluation of Percentage of Interferon-Gamma Secreting T Helper Cells and Expression of Related Genes in Patients with Type 2 Diabetes Mellitus

Background and Objective: The alterations of the adaptive immune system are involved in type 2 diabetes mellitus (T2DM) pathogenesis. T helper 1 (Th1) cells or CD4+ T cells are the proinflammatory components of adaptive immunity with the main feature of interferongamma (IFNγ) secretion. The aim of this study was to evaluate the percentage of IFNγ, assess the expression of relatedgenes in CD4+ T cells, including Tbet, IRF1, RUNX3, and NFκB, and determine the correlation between them and clinical parameters in T2DM patients.Materials and Methods: In this casecontrol study, peripheral blood CD4+ T cells were isolated from 40 patients and 40 healthy controls (HCs). The percentage of IFNγ secreting CD4+ T cells was assessed using flow cytometry, and the relatedgenes were evaluated using realtime polymerase chain reaction.Results: The percentage of IFNγ secreting CD4+ T cells significantly increased in the patients in comparison to that of the HCs (P<0.001). The expression levels of IRF1 and NFκB were higher in the patients in comparison to those of the HCs (P=0.02 and P<0.001, respectively). A significant positive correlation between IFNγ secreting CD4+ T cells and both IRF1 and NFκB was observed in the patients (P=0.001 and P=0.002, respectively). There was a significant positive correlation between IFNγ secreting CD4+ T cells, IRF1, and NFκB with fasting plasma glucose and hemoglobin A1c in the patients (P<0.001).Conclusion: Due to the increased response of Th1 cells (the production of IFNγ and expression of related genes) in the patients and existing correlation between them and plasma glucose level, it seems that these inflammatory factors are involved in T2DM pathogenesis, and the use of IFNγ pathway antagonists could be considered a novel therapeutic approach.