بررسی سطح سلنیوم و روی سرم در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده و فروکش‌یابنده در مقایسه با افراد سالم

سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس بیماری خودایمنی سیستم عصبی مرکزی است که موجب دمیلینه‌شدن و آسیب به آکسون می‌شود. مطالعات انجام‌شده در ارتباط با تاثیر روی و سلنیوم بر پیشگیری یا کاهش حدت علائم این بیماری ضدونقیض است. این مطالعه با هدف مقایسه سطح سلنیوم و روی سرم در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده و فروکش‌یابنده با افراد سالم انجام شد.مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه موردشاهدی 30 فرد مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده و فروکش‌یابنده (مورد) با 30 فرد سالم (شاهد) از نظر سطح سرمی روی و سلنیوم مقایسه شدند. موردها و شاهدها به روش همسان‌سازی گروهی از نظر سن، جنس و سابقه استعمال سیگار همسان شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار stata نسخه 15 در سطح اطمینان 95 درصد تجزیه‌وتحلیل شدند.یافته‌ها: در گروه مورد و شاهد به ترتیب میانگین سن بیماران 5.1 ± 34.0 و 4.9 ± 33.8 سال (0.439=p)، سطح سرمی روی 10.71 ± 83.60 و 21.32 ± 110.86 میکروگرم در دسی‌لیتر (0.001>p)، سطح سرمی سلنیوم 17.75 ± 78.58 و 24.18 ± 61/ 85 میکروگرم در دسی‌لیتر (0.102=p) بود. طول مدت و شدت بیماری با سطح سرمی سلنیوم همبستگی مثبت اما غیر معنی‌داری نشان داد، درحالی‌که سطح سرمی روی با طول مدت و شدت همبستگی منفی بود، ولی مانند سلنیوم ازنظر آماری معنی‌دار نبود.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد کمبود روی در پاتوژنسیته بیماری مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده و فروکش‌یابنده نقش داشته باشد، اما با شدت و مدت بیماری ارتباطی ندارد. با وجود پایین‌بودن سطح سرمی سلنیوم در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس، این تفاوت از نظر آماری معنی‌داری نبود که ممکن است از حجم نمونه متاثر باشد.

Comparison of the Patients Suffering from Relapsing-Remitting Multiple Sclerosis with Healthy Individuals regarding Serum Selenium and Zinc Levels

Background and Objective: Multiple sclerosis is an autoimmune disease of the central nervous system that causes demyelination and axonal damage. There are contradictory results regarding the effects of zinc and selenium on the prevention or reduction of multiple sclerosis symptoms. This study aimed to compare selenium and serum zinc levels of the patients suffering from relapsingremitting multiple sclerosis with those of healthy individuals.Materials and Methods: This casecontrol study compared 30 patients suffering from relapsingremitting multiple sclerosis (case) with 30 healthy individuals (control)  regarding serum zinc and selenium levels. The cases and controls were matched in terms of age, gender, and smoking history using frequency matching methods. The data were analyzed using STATA software (version 15). A pvalue less than 0.05 was considered statistically significant.Results: The mean ages of the patients in the case and control groups were 34.0±5.1 and 33.8±4.9 years (P=0.439), respectively. Moreover, the results revealed that the serum zinc and serum selenium levels were 110.86±21.32 and 83.60±10.71 micrograms/dl (P<0.001) as well as 78.58±17.75 and 85.61±24.18 micrograms/dl (P=0.102) in the case and control groups, respectively. Furthermore, disease duration and severity had a positive correlation with serum selenium level; however, it was not significant. On the other hand, serum zinc level was negatively correlated with disease duration and severity although it was not statistically significant.Conclusion: Zinc deficiency seems to play a role in the pathogenicity of relapsingremitting multiple sclerosis; however, it does not correlate with the disease severity and duration. Considering the low levels of serum selenium in patients with multiple sclerosis, this difference was not statistically significant and may have been affected by the sample size.