بررسی اثر درمان با امپاگلیفلوزین بر فاکتورهای مرتبط با سلول‌هایt کمکی 22 در بیماران مبتلا به دیابت شیرین نوع 2

سابقه و هدف:ازدیاد پاسخ سلول‌های t کمکی 22 (t helper 22, th22)در پاتوژنز دیابت ملیتوس نوع 2 (t2dm) دخیل است. در این مطالعه، فاکتور رونویسی سلول‌های th22(ahr) و اینترلوکین 22(il22) در سلول‌های tcd4+ و نیز تاثیر مصرف خوراکی امپاگلیفلوزین بررسیشد. همچنین همبستگی بین فاکتورهای یادشده و پارامترهای بالینی در بیماران تعیین شد.مواد و روش‌‌ها:در این مطالعه موردشاهدی 50 بیمار تحت درمان با متفورمین و گلیکلازیدبه دو گروه مساوی دریافت‌کننده امپاگلیفلوزین (empa+) و غیر دریافت‌کننده امپاگلیفلوزین (‑empa، گروه شاهد) تقسیم شدند. سلول‌های tcd4+ خون محیطی در روز شروع و 6 ماه بعد از درمان از بیماران جداسازی و میزان بیان ژنی ahr و il22با استفاده ازpcrrealtimeو میزان ترشح il22 بعد از تحریک با استفاده از تکنیک الایزاسنجیده شد.یافته‌ها:میزانگلوکز پلاسمای ناشتا و هموگلوبینa1c در گروه empa+ پس از دوره درمان با امپاگلیفلوزین در مقایسه با روز شروع کاهش داشت (0.001>p و 0.04=p). کاهش میزان بیان ژنی il22 و ترشحil22پس از 6 ماه از آغاز درمان با امپاگلیفلوزین دیده شد (0.011=p و 0.001=p). همبستگی مثبت معنی‌داری میان ترشح il22 و بیان ژنی آن با ahr و گلوکز پلاسمای ناشتا و هموگلوبینa1c در بیماران empa+ بعد از درمان مشاهده شد (0.05>p).نتیجه‌گیری:امپاگلیفلوزین علاوه بر خواص ضددیابتی، اثرات ضدالتهابی روی سیستم ایمنی بدن به‌خصوص فاکتورهای مربوط به سلول‌هایth22 دارد.

Evaluation of the Effect of Empagliflozin Therapy on T Helper 22 Cell-Related Factors in Patients with Type 2 Diabetes Mellitus

Background and Objective:The increased response of T helper (Th) 22cells might be involved in thepathogenesis ofType 2 Diabetes Mellitus (T2DM). The present study aimed to investigate the transcription factor of Th22 cells (aryl hydrocarbon receptor [AHR]) and interleukin 22 (IL22) in CD4+ T cells as well as the impact of oral empagliflozin treatment. The correlation between the aforementioned factors and clinical parameters was also determined among the patients.Materials and Methods:In this casecontrol study, 50 patients under the treatment of metformin and gliclazide were divided into two equal groups, including the patients receiving empagliflozin (EMPA+) and not receiving empagliflozin (EMPA, as the control group). The peripheral blood CD4+ T cells were isolated on the initiation day of the study and after 6 months of therapy, and the gene expression levels of AHR and IL22 were evaluated by realtime polymerase chain reaction. In addition, the production of IL22 after activation was measured using enzymelinked immunosorbent assay.Results:The levels of fasting plasma glucose and hemoglobin A1c diminished in the EMPA+ group after empagliflozin therapy, compared to those reported at the baseline (initiation day; P<0.001 and P=0.04). The gene expression level of IL22 and production of IL22 significantly reduced after 6 months of empagliflozin therapy (P=0.011 and P=0.001). A significant positive correlation between IL22 production and its gene expression with AHR as well as between fasting plasma glucose and hemoglobin A1c was observed in the EMPA+ patients after therapy (P˂0.05).Conclusion:In addition to antidiabetic effects, empagliflozin has antiinflammatory impacts on the immune system, especially on Th22 cellrelated factors.