ویژگی‌های بیومکانیکی قرنیه در بیماران مبتلا به کراتوکونوس و ارتباط آن با شدت بیماری

سابقه و هدف: کراتوکونوس یک اختلال قرنیه است که با نازکی و برجسته شدن پیش رونده آن مشخص شده و می تواند منجر به نقص بینایی گردد. به دلیل تغییرات فوق ساختمانی قرنیه در بیماری کراتوکونوس، استحکام و ویژگی های بیومکانیکی آن دچار تغییراتی می شوند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگی های بیومکانیکی قرنیه در بیماران مبتلا به کراتوکونوس و ارتباط آن با شدت بیماری انجام شد.مواد و روش ها: افراد گروه مورد از بیماران مبتلا به کراتوکونوس مراجعه کننده به درمانگاه چشم بیمارستان نیکوکاری تبریز بودند و گروه شاهد نیز از افراد فاقد هرگونه بیماری چشمی انتخاب شدند. در ادامه ویژگی های بیومکانیک قرنیه، فاکتور مقاومت قرنیه (crf: corneal resistance factor) و هیسترزیس قرنیه(ch: corneal hysteresis) در تمامی جمعیت مورد مطالعه با استفاده از دستگاه اکولار ریسپانس آنالایزر (ora: ocular regression analyzer) مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: 213 چشم کراتوکونوسی و 179 چشم طبیعی در این مطالعه بررسی گردیدند. میانگین هیسترزیس قرنیه در چشم های معمولی 1.34±13.49 میلی متر جیوه و در چشم های کراتوکونیک 1.01±7.67 میلی متر جیوه به دست آمد که این تفاوت از نظر آماری معنا دار بود؛ اما اختلاف بین هیسترزیس قرنیه چشم های کراتوکونیک با شدت خفیف، متوسط و شدید معنا دار بود (به ترتیب 8.86، 8.30 و 7.10 میلی متر جیوه). از سوی دیگر، میانگین فاکتور مقاومت قرنیه در چشم های معمولی 1.15±12.68 میلی متر جیوه و در چشم های کراتوکونیک 1.07±7.36 میلی متر جیوه به دست آمد که از نظر آماری معنا دار بود. اختلاف بین فاکتور مقاومت قرنیه چشم های کراتوکونیک با شدت خفیف، متوسط و شدید نیز معنا دار بود (به ترتیب 8.55، 8.05 و 6.76 میلی متر جیوه).نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند که هیسترزیس و فاکتور مقاومت قرنیه در چشم های کراتوکونوس پایین تر می باشند و با افزایش شدت بیماری کاهش می یابند.