بررسی سندرم استیونس جانسون و نکرولیز اپیدرمی سمی در بیماران بستری در بیمارستان سینای همدان: یک مطالعه 16 ساله

سابقه و هدف: سندرم استیونس جانسون (syndrome sjs: stevensjohnson) و نکرولیز اپیدرمی سمی (ten: toxic epidermal necrolysis) از جمله واکنش های شدید و بالقوه تهدیدکننده حیات می باشند که اگرچه بروز کمی دارند؛ اما به دلیل احتمال ایجاد عوارض وخیم و مرگ و میر از اهمیت فراوانی برخوردار هستند. این دو واکنش عمدتاً علت دارویی دارند؛ اگرچه در برخی از موارد به دلیل عوامل عفونی رخ می دهند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی ویژگی های اپیدمیولوژیک، اتیولوژیک و بالینی بیماران مبتلا به sjs و ten بستری شده در بیمارستان سینای همدان طی یک بازه زمانی 16 ساله انجام شد.مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی مقطعی حاضر، بیماران بستری شده از ابتدای سال 1381 تا سال 1397 با تشخیص sjs و ten از نظر سن، جنس، نوع داروی ایجادکننده بیماری، طول مدت بستری، نوع درمان و عوارض ایجادشده بررسی گردیدند.یافته ها: در مطالعه حاضر در مجموع 47 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که 21 نفر مرد و 26 نفر زن بودند. همچنین 34 بیمار مبتلا بهsjs ، چهار بیمار مبتلا به sjsten overlap و نه بیمار مبتلا به ten تشخیص داده شدند. شایان ذکر است که 45 نفر (95.7 درصد) به دلیل مصرف دارو و دو نفر به دلایل غیردارویی بستری شده بود. شایع ترین گروه های دارویی ایجادکننده واکنش به ترتیب عبارت بودند از: آنتی میکروبیال ها (36.1 درصد)، ضد تشنج ها (27.6 درصد) و nsaid (nonsteroidal antiinflammatory drug) (17 درصد). علاوه براین، یک مورد واکنش ناشی از آلوپورینول و یک مورد ناشی از واکسن هاری مشاهده شد و مابقی واکنش های غیردارویی و چند دارویی را شامل می شدند. در این مطالعه شایع ترین عوارض بیماری به ترتیب عبارت بودند از: عوارض عفونی (21.2 درصد)، آسیب های چشمی (19.1 درصد) و خونریزی گوارشی (2.1 درصد).نتیجه گیری: شایع ترین داروهای ایجادکنندهsjs و ten، داروهای آنتی میکروبیال بودند. با توجه به احتمال ایجاد عوارض شدید از جمله آسیب های چشمی و خطر مرگ و میر لازم است پزشکان با علائم sjs و ten آشنایی داشته باشند و آگاهی های لازم در جهت عدم استفاده خودسرانه از داروهای ضد میکروبی به عموم مردم ارائه گردد.

Stevens-Johnson Syndrome and Toxic Epidermal Necrolysis in Patients Admitted to Sina Hospital in Hamadan, Iran: A 16-year study

Background and Objective: StevensJohnson syndrome (SJS) and toxic epidermal necrolysis (TEN) are severe and potentially lifethreatening reactions. In spite of the low prevalence of these conditions, they are of utmost significance due to their catastrophic complications and mortality. The SJS and TEN are mostly caused by a reaction to a drug; however, in some cases, they result from infections. The aim of this study was to investigate the epidemiologic, etiologic, and clinical characteristics of the patients admitted to Sina Hospital in Hamadan, Iran, due to SJS and TEN during a 16year period.Materials and Methods: This crosssectional descriptive study was conducted on the patients with SJS and TEN admitted to Sina Hospital during the last 16 years (i.e., 20022018). The data analyzed in the present study included age, gender, causative drug, length of hospital stay, received treatment, and complications.Results: A total of 47 patients, consisting of 21 males and 26 females, were investigated in this study. Out of the 47 patients, 34, 9, and 4 cases were diagnosed with SJS, TEN, and SJS/TEN overlap, respectively. Regarding the etiology of these conditions, 45 cases (95.7%) were drugrelated, while the remaining 2 cases were caused by reasons other than drugs. The most common causative drugs were antimicrobials (36.1%), followed by antiepileptics (27.6%) and nonsteroidal antiinflammatory drug (17 %). Furthermore, there one case caused by reaction to allopurinol, and another case resulted from reactions to rabies vaccine. The remaining cases were either nondrug related or multidrug related. The most common complications were infections (21.2%), followed by ocular problems (19.1%) and gastrointestinal bleeding (2.1%).Conclusion: As the findings indicated, antimicrobials were the most common causative drugs of SJS and TEN. The physicians should be aware of the clinical manifestations of SJS and TEN with regard to the severe complications of these conditions, including ocular damages, and their risk of mortality. Moreover, it is required to enhance public awareness regarding the avoidance of selfmedication with antimicrobial drugs.