اثر سیتاگلیپتین و ویتامین d3 بر ترشح فاکتورهای التهابی tnf-αو il-6 در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

سابقه و هدف: دیابت یکی از شایع ترین بیماری هایی است که با مقاومت انسولینی و افزایش میزان قند خون مشخص می شود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر ضد التهابی احتمالی سیتاگلیپتین (sitagliptin) و ویتامین d3 (vitd3) بر سایتوکاین های پیش التهابی il-6 و tnf-α در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو (t2dm: type 2 diabetes mellitus) انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی نمونه های خون از 20 بیمار دیابتی نوع دو و 20 فرد سالم جمع آوری شدند. سلول های تک هسته ای خون محیطی به روش فایکول جدا گشته و با pha (phytohemagglutinin) در حضور و عدم حضور سیتاگلیپتین و ویتامین d3 به مدت چهار روز کشت داده شدند. در ادامه، سطح il-6 و tnf-α تولیدشده توسط سلول ها به روش الایزا اندازه گیری گردید.یافته ها: تولید il6 در گروه بیماران پس از تحریک با pha در مقایسه با افراد گروه کنترل افزایش معناداری را نشان داد (0.03=p). همچنین، سیتاگلیپتین باعث کاهش سطح il-6 در بیماران (0.001≥p) و افراد گروه کنترل (0.03=p) در مقایسه با کشت های حاوی pha گردید و ویتامین d3 منجر به کاهش سطح il-6 در بیماران (0.001≥p) و گروه کنترل (0.02=p) در مقایسه با کشت های حاوی pha شد. علاوه براین، سیتاگلیپتین به همراه ویتامین d3 باعث کاهش il6 در مقایسه با کشت های دارای سیتاگلیپتین یا ویتامین d3 هم در گروه بیمار (p=0.02, p=0.002) و هم در گروه کنترل (p=0.02, p=0.003) گردید. شایان ذکر است که سیتاگلیپتین به همراه ویتامین d3 باعث کاهش مضاعف tnf-α در مقایسه با کشت های دارای سیتاگلیپتین یا ویتامین d3 هم در گروه بیمار (p=0.04, p=0.02) و هم در گروه کنترل (p=0.04, p=0.03) گشت.نتیجه گیری: مصرف ویتامین d3 به همراه سیتاگلیپتین، اثر ضد التهابی بیشتری در بیماران دارد و ممکن است با کاهش دوز مصرفی سیتاگلیپتین به کاهش اثرات جانبی احتمالی این دارو کمک کند.