مقایسه اثر محلول سالیسیلیک اسید 40 درصد و کرایوتراپی در درمان extra genital wart

سابقه و هدف: زگیل پرولیفراسیون خوش خیم یا تومور پوستی مخاطی بر اثر گونه های مختلف ویروس پاپیلومای انسانی (hpv: human papilloma viruses) ایجاد می شود و می تواند در نواحی مختلف پوست و مخاط ایجاد بیماری کند. برخی از زگیل ها خود به خود و بدون درمان موثر بهبود می یابند؛ اما برخی اوقات به دلیل ایجاد درد و سایر مشکلات به ویژه مشکلات زیبایی نیاز به درمان دارند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر درمانی محلول سالیسیلیک اسید و کرایوتراپی در درمان زگیل های پوستی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی شده در ارتباط با بیمارانی که با تشخیص wart به درمانگاه و بخش پوست بیمارستان فرشچیان همدان مراجعه کرده بودند، صورت گرفت. در صورت داشتن معیارهای ورود به مطالعه و پس از اخذ رضایت نامه کتبی و آگاهانه، یک تا سه زگیل در هر بیمار به طور تصادفی به روش کرایوتراپی و یک تا سه عدد دیگر با اسید سالیسیلیک 40 درصد درمان شدند. پس از پایان دوره درمان، میزان بهبود و عوارض در هر دو گروه بررسی گردید. در ادامه، داده های گردآوری شده وارد نرم افزار spss 16 گردید و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه در مجموع 160 زگیل مورد بررسی قرار گرفت. 80 زگیل به روش کرایوتراپی درمان شدند و در ارتباط با درمان 80 مورد دیگر از محلول اسید سالیسیلیک 40 درصد استفاده شد. از نظر اثربخشی درمان، عدم بهبودی، رنگ طبیعی پوست، خطوط طبیعی و رنگ و خطوط طبیعی پوست در گروه درمانی کرایوتراپی به ترتیب معادل 6.2، 27.6 و 66.2 درصد و در گروه اسید سالیسیلیک 40 درصد به ترتیب برابر با 16.2، 38.8 و 0.42 درصد بود (p=0.016). از سوی دیگر، میزان بروز عوارض درد و تاول به طور معناداری در گروه کرایوتراپی بیشتر از گروه محلول سالیسیلیک اسید 40 درصد بود (0.001>p). شایان ذکر است که بین اثربخشی درمان با سن، جنس و نوع زگیل تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: درمان زگیل های پوستی به شیوه کرایوتراپی نسبت به محلول اسید سالیسیلیک 40 درصد موفق تر بوده و عوارض خارش و هیپرپیگمانتاسیون کمتری دارد؛ اگرچه عوارض درد و تاول به دنبال کرایوتراپی به طور معناداری بیشتر از درمان با اسید سالیسیلیک 40 درصد بود.